Psalms 95
1 Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!
Oh magsiparito kayo, tayo'y magsiawit sa Panginoon: tayo'y magkaingay na may kagalakan sa malaking bato na ating kaligtasan.
2 O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.
Tayo'y magsiharap sa kaniyang harapan na may pagpapasalamat, tayo'y magkaingay na may kagalakan sa kaniya na may mga pagaawitan.
3 For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.
Sapagka't ang Panginoon ay dakilang Dios, at dakilang Hari sa lahat ng mga dios,
4 In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;
Na sa kaniyang kamay ang mga malalim na dako ng lupa, ang mga kataasan ng mga bundok ay kaniya rin.
5 Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.
Ang dagat ay kaniya, at kaniyang ginawa: at ang kaniyang mga kamay ay lumikha ng tuyong lupa.
6 Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;
Oh magsiparito kayo, tayo'y magsisamba at magsiyukod; tayo'y magsiluhod sa harap ng Panginoon na May-lalang sa atin.
7 For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,
Sapagka't siya'y ating Dios, at tayo'y bayan ng kaniyang pastulan, at mga tupa ng kaniyang kamay. Ngayon, kung inyong didinggin ang kaniyang tinig!
8 Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;
Huwag ninyong papagmatigasin ang inyong puso, gaya sa Meriba, gaya sa kaarawan ng Masa sa ilang:
9 When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.
Nang tuksuhin ako ng inyong mga magulang, tinikman ako, at nakita ang gawa ko.
10 Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!
Apat na pung taong namanglaw ako sa lahing yaon, at aking sinabi, Bayan na nagkakamali sa kanilang puso. At hindi naalaman ang aking mga daan:
11 And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.
Kaya't ako'y sumumpa sa aking poot, na sila'y hindi magsisipasok sa aking kapahingahan.
