Psalms 95

1 Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.