< Psalms 95 >
1 Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!
O dali kamo, manag-awit kita ngadto kang Yahweh; manag-awit kita nga malipayon ngadto sa bato sa atong kaluwasan.
2 O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.
Mosulod kita sa iyang presensya inubanan sa pagpasalamat; manag-awit kita kaniya ug mga salmo nga pagdayeg.
3 For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.
Kay bantogan nga Dios si Yahweh ug bantogan nga Hari nga labaw sa tanang dios.
4 In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;
Anaa sa iyang mga kamot ang kinahiladman sa kalibotan; ang kahabogon sa kabukiran iyaha.
5 Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.
Iyaha ang dagat, kay siya ang nagbuhat niini, ug ang iyang mga kamot maoy naghulma sa mala nga yuta.
6 Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;
O dali kamo, magsimba kita ug magyukbo; mangluhod kita atubangan ni Yahweh nga atong magbubuhat:
7 For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,
Kay siya ang atong Dios, ug kita ang katawhan sa iyang sibsibanan ug ang karnero sa iyang kamot. O karong adlawa—nga madungog ninyo ang iyang tingog!
8 Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;
“Ayaw pagahia ang inyong kasingkasing, sama didto sa Meriba, o sama niadtong adlaw sa Massa didto sa kamingawan,
9 When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.
diin gitintal ug gisulayan ako sa inyong mga katigulangan, bisan ug nakita na nila ang akong mga buhat.
10 Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!
Sulod sa 40 ka katuigan nasuko ako niana nga kaliwatan ug miingon, 'Mao kini ang katawhan kansang mga kasingkasing nahisalaag; wala nila nasayran ang akong pamaagi.'
11 And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.
Busa sa akong kasuko nanumpa ako nga dili gayod (sila) makasulod sa akong pahulayanang dapit.”