Psalms 94
1 O GOD of avenging—Yahweh, GOD of avenging, shine forth:
Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Lift up thyself, O judge of the earth, Render a recompense unto the proud.
Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 How long shall the lawless, O Yahweh, How long shall the lawless exult?
Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 They pour forth [words], they speak arrogantly, All the workers of iniquity, do boast:
Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
5 Thy people, O Yahweh, they will crush, And, thine inheritance, tread down;
Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6 The widow and sojourner, they will slay, And, the fatherless, murder.
Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
7 Yet have they said—Yah, doth not see, The God of Jacob, doth not understand.
“RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
8 Understand, ye brutish among the people, And, ye dullards, when will ye show discretion?
Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 He that planteth the ear, shall he not hear? Or, that fashioneth the eye, shall he not have power to see?
Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
10 He that correcteth nations, shall he not reprove? He that teacheth man knowledge!
Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
11 Yahweh, knoweth the plans of men, That, they, are a breath!
RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
12 How happy the man whom thou correctest, O Yah! And whom, out of thy law, thou instructest!
Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
13 That thou mayest give him rest from the days of misfortune, Until there be digged—for the lawless one—a pit.
Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 For Yahweh, will not abandon, his people, And, his inheritance, will he not forsake;
Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
15 For, unto righteousness, shall the judicial sentence return, Then shall follow it—all the upright in heart.
Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Who will rise up for me, against the evil-doers? Who will make a stand for me, against the workers of iniquity?
Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 If, Yahweh, had not been a help to me, Soon had sunk into silence—my soul!
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 If I say, My foot, hath slipped, Thy lovingkindness, O Yahweh, supporteth me.
“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 In the multitude of my cares within me, Thy consolations, delight my soul.
Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Shall the throne that inflicteth ruin, have fellowship with thee, That frameth oppression, by statute?
Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
21 They make an attack on the life of the righteous one, —And, innocent blood, they condemn.
Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 But, Yahweh, hath become for me a high tower, And my God, my rock of refuge.
Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 Thus hath he brought back on them their iniquity, And, by their own wickedness, will he destroy them, Destroy them, will Yahweh our God.
Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
