Psalms 90
1 A Prayer by Moses, the Man of God. Lord! a dwelling-place, hast, thou, become to us, From generation to generation:
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Before, the mountains, were born, Or thou hadst brought forth the earth and the world, Even, from age to age, thou, [wast] GOD.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Thou causest man to return unto dust, And hast said—Return, ye sons of Adam!
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 For, a thousand years, in thine eyes, [are], As yesterday, in that it passed away, Or [as] a watch in the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Thou hast snatched them away, A sleep, do they become, In the morning, [they are] like grass that shooteth up,
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 In the morning, it sprouteth and shooteth up, By the evening, it is cut down and withered.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 For we are consumed in thine anger, And, in thy wrath, are we dismayed;
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 Thou hast set, Our iniquities before thee, Our secret near the luminary of thy face.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 For, all our days, decline in thy wrath, —We end our years like a sigh.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 The days of our years, have, in them, three score years and ten, And, if, by reason of strength, they have fourscore years, Yet, their boast, is labour and sorrow, For it hath passed quickly, and we have flown away.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Who knoweth the strength of thine anger? Even, according to the fear of thee, is thy wrath!
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 How to number our days, so grant us to know, That we may win us a heart that hath wisdom.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, Yahweh, oh how long? And have compassion upon thy servants;
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Satisfy us, in the morning, with thy lovingkindness, That we may shout aloud and be glad, Throughout all our days.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Make us glad, according to, The days thou hast humbled us, The years we have seen misfortune:
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 Let thy work, appear unto thy servants, And, thy majesty, upon their children;
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 And let the delightfulness of Adonay our God be upon us, —And, the work of our hands, establish thou upon us, Yea, the work of our hands, establish thou it.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
