Psalms 83

1 A Song, a Melody of Asaph. O God, Do not keep quiet, Do not hold thy peace, Neither be thou still, O GOD!

Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

2 For lo! thine enemies, are tumultuous, And, they who hate thee, have lifted up the head;

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

3 Against thy people, they craftily devise a secret plot, And conspire against thy treasured ones.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

4 They have said—Come, and let us wipe them out from being a nation, That the name of Israel may be remembered no more.

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

5 For they have taken counsel with one heart, Against thee—a covenant, would they solemnize—

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

6 The tents of Edom, and the Ishmaelites, of Moab and the Hagarenes;

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

7 Gebal and Ammon, and Amalek, The Philistines, with the dwellers in Tyre;

Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

8 Even Assyria hath joined herself with them, They have become an arm to the sons of Lot. (Selah)

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

9 Make them like Midian, like Sisera, like Jabin, by the torrent of Kishon;

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

10 They perished at En-dor, They become manure for the soil!

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

11 Make them—their nobles—like Oreb and like Zeeb, And, like Zebah and like Zalmunna, all their princes:

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

12 Who said—Let us take a possession for ourselves, The pastures of God!

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

13 O my God, make them, As whirling [dust], As chaff before a wind;

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

14 As a fire burneth a forest, —And as a flame setteth mountains ablaze,

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

15 So, wilt thou pursue them with thy tempest, —And, with thy storm-wind, wilt terrify them:

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

16 Fill thou their faces with dishonour, That men may seek thy Name, O Yahweh;

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

17 Let them turn pale, and be terrified to futurity, Yea let them blush, and perish:

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

18 That men may know that, thou, Whose Name alone is Yahweh, Art Most High over all the earth.

A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.