Psalms 83

1 A Song, a Melody of Asaph. O God, Do not keep quiet, Do not hold thy peace, Neither be thou still, O GOD!

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین.

2 For lo! thine enemies, are tumultuous, And, they who hate thee, have lifted up the head;

ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند.

3 Against thy people, they craftily devise a secret plot, And conspire against thy treasured ones.

آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند.

4 They have said—Come, and let us wipe them out from being a nation, That the name of Israel may be remembered no more.

می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.»

5 For they have taken counsel with one heart, Against thee—a covenant, would they solemnize—

همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند:

6 The tents of Edom, and the Ishmaelites, of Moab and the Hagarenes;

ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،

7 Gebal and Ammon, and Amalek, The Philistines, with the dwellers in Tyre;

مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور.

8 Even Assyria hath joined herself with them, They have become an arm to the sons of Lot. (Selah)

آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند.

9 Make them like Midian, like Sisera, like Jabin, by the torrent of Kishon;

خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور.

10 They perished at En-dor, They become manure for the soil!

همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن.

11 Make them—their nobles—like Oreb and like Zeeb, And, like Zebah and like Zalmunna, all their princes:

فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز

12 Who said—Let us take a possession for ourselves, The pastures of God!

همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند.

13 O my God, make them, As whirling [dust], As chaff before a wind;

ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز.

14 As a fire burneth a forest, —And as a flame setteth mountains ablaze,

چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند،

15 So, wilt thou pursue them with thy tempest, —And, with thy storm-wind, wilt terrify them:

همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن.

16 Fill thou their faces with dishonour, That men may seek thy Name, O Yahweh;

خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند.

17 Let them turn pale, and be terrified to futurity, Yea let them blush, and perish:

آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند

18 That men may know that, thou, Whose Name alone is Yahweh, Art Most High over all the earth.

و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی.