Psalms 81
1 To the Chief Musician. On "the Gittith." Asaph’s. Shout ye for joy, unto God our strength, Sound the note of triumph, to the God of Jacob;
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Raise a melody, and strike the timbrel, The lyre so sweet, with the harp:
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Blow, at the new moon, the horn, At the full moon, for the day of our sacred festival:
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For, a statute to Israel, it is, A regulation, by the God of Jacob;
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 A testimony in Joseph, he appointed it, When he went forth over the land of Egypt: A language I liked not, used I to hear;
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 I took away, from the burden, his shoulder, his hands, from the clay, were set free.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 In distress, thou didst cry, and I delivered thee, —I answered thee, within a hiding-place of thunder, I proved thee by the waters of Meribah. (Selah)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will adjure thee, O Israel, if thou wilt hearken unto me!
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 There shall not be, within thee, a foreign GOD, —Neither shalt thou bow down to a strange GOD:
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 I, Yahweh, am thy God, Who brought thee up out of the land of Egypt, —Open wide thy mouth, that I may fill it.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 But my people, hearkened not, unto my voice, Even, Israel, inclined not unto me.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 So then I let them go on in the stubbornness of their own heart, They might walk in their own counsels!
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 If, my people, were hearkening unto me, [If, ] Israel, in my ways, would walk,
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 Right soon, their foes, would I subdue, And, against their adversaries, would I turn my hand:
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 The haters of Yahweh, should come cringing unto him, Then let their own good time be age-abiding!
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 Then would he feed them from the marrow of the wheat, Yea, out of the rock—with honey, would I satisfy thee.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
