Psalms 81

1 To the Chief Musician. On "the Gittith." Asaph’s. Shout ye for joy, unto God our strength, Sound the note of triumph, to the God of Jacob;

۱ برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

2 Raise a melody, and strike the timbrel, The lyre so sweet, with the harp:

۲ سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

3 Blow, at the new moon, the horn, At the full moon, for the day of our sacred festival:

۳ کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

4 For, a statute to Israel, it is, A regulation, by the God of Jacob;

۴ زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

5 A testimony in Joseph, he appointed it, When he went forth over the land of Egypt: A language I liked not, used I to hear;

۵ این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

6 I took away, from the burden, his shoulder, his hands, from the clay, were set free.

۶ «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

7 In distress, thou didst cry, and I delivered thee, —I answered thee, within a hiding-place of thunder, I proved thee by the waters of Meribah. (Selah)

۷ در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

8 Hear, O my people, and I will adjure thee, O Israel, if thou wilt hearken unto me!

۸ «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

9 There shall not be, within thee, a foreign GOD, —Neither shalt thou bow down to a strange GOD:

۹ در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

10 I, Yahweh, am thy God, Who brought thee up out of the land of Egypt, —Open wide thy mouth, that I may fill it.

۱۰ من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

11 But my people, hearkened not, unto my voice, Even, Israel, inclined not unto me.

۱۱ لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

12 So then I let them go on in the stubbornness of their own heart, They might walk in their own counsels!

۱۲ پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

13 If, my people, were hearkening unto me, [If, ] Israel, in my ways, would walk,

۱۳ ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

14 Right soon, their foes, would I subdue, And, against their adversaries, would I turn my hand:

۱۴ آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

15 The haters of Yahweh, should come cringing unto him, Then let their own good time be age-abiding!

۱۵ آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

16 Then would he feed them from the marrow of the wheat, Yea, out of the rock—with honey, would I satisfy thee.

۱۶ ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»