< Psalms 81 >
1 To the Chief Musician. On "the Gittith." Asaph’s. Shout ye for joy, unto God our strength, Sound the note of triumph, to the God of Jacob;
Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.
2 Raise a melody, and strike the timbrel, The lyre so sweet, with the harp:
Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.
3 Blow, at the new moon, the horn, At the full moon, for the day of our sacred festival:
Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4 For, a statute to Israel, it is, A regulation, by the God of Jacob;
Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5 A testimony in Joseph, he appointed it, When he went forth over the land of Egypt: A language I liked not, used I to hear;
Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:
6 I took away, from the burden, his shoulder, his hands, from the clay, were set free.
Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.
7 In distress, thou didst cry, and I delivered thee, —I answered thee, within a hiding-place of thunder, I proved thee by the waters of Meribah. (Selah)
En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will adjure thee, O Israel, if thou wilt hearken unto me!
Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!
9 There shall not be, within thee, a foreign GOD, —Neither shalt thou bow down to a strange GOD:
Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10 I, Yahweh, am thy God, Who brought thee up out of the land of Egypt, —Open wide thy mouth, that I may fill it.
Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.
11 But my people, hearkened not, unto my voice, Even, Israel, inclined not unto me.
Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.
12 So then I let them go on in the stubbornness of their own heart, They might walk in their own counsels!
Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.
13 If, my people, were hearkening unto me, [If, ] Israel, in my ways, would walk,
Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14 Right soon, their foes, would I subdue, And, against their adversaries, would I turn my hand:
Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15 The haters of Yahweh, should come cringing unto him, Then let their own good time be age-abiding!
La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16 Then would he feed them from the marrow of the wheat, Yea, out of the rock—with honey, would I satisfy thee.
Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.