Psalms 81
1 To the Chief Musician. On "the Gittith." Asaph’s. Shout ye for joy, unto God our strength, Sound the note of triumph, to the God of Jacob;
Alang sa pangulong musikero; sumala sa Getit nga istilo. Ang salmo ni Asaf. Pag-awit ug makusog sa Dios nga atong kusog; singgit sa kalipay sa Dios ni Jacob.
2 Raise a melody, and strike the timbrel, The lyre so sweet, with the harp:
Pag-awit ug alawiton ug tugtoga ang tamborin, ang maanindot nga lira ug alpa.
3 Blow, at the new moon, the horn, At the full moon, for the day of our sacred festival:
Patingoga ang trumpeta nga sungay sa panahon sa pagsubang sa bag-ong bulan, sa adlaw sa pagtakdol sa bulan, sa adlaw sa pagsugod sa atong pista.
4 For, a statute to Israel, it is, A regulation, by the God of Jacob;
Kay kini balaod alang sa Israel, usa ka mando nga gihatag sa Dios ni Jacob.
5 A testimony in Joseph, he appointed it, When he went forth over the land of Egypt: A language I liked not, used I to hear;
Iyang kini gihatag ingon nga lagda kang Jose sa dihang miadto siya batok sa yuta sa Ehipto, diin nakadungog ako ug usa ka tingog nga wala nako nailhan:
6 I took away, from the burden, his shoulder, his hands, from the clay, were set free.
“Akong kuhaon ang palas-anon sa iyang abaga; ang iyang mga kamot gawasnon na gikan sa paghawid sa bukag.
7 In distress, thou didst cry, and I delivered thee, —I answered thee, within a hiding-place of thunder, I proved thee by the waters of Meribah. (Selah)
Sa imong mga kasakit misangpit ka, ug gitabangan ko ikaw; gitubag ko ikaw gikan sa gadag-om nga panganod. Gisulayan ko ikaw didto sa katubigan sa Meriba. (Selah)
8 Hear, O my people, and I will adjure thee, O Israel, if thou wilt hearken unto me!
Paminaw, O akong mga katawhan, tungod kay pasidan-an ko kamo, Israel, kung maminaw lang unta kamo kanako!
9 There shall not be, within thee, a foreign GOD, —Neither shalt thou bow down to a strange GOD:
Kinahanglan walay langyaw nga dios diha kaninyo; ayaw gayod kamo pagsimba sa bisan unsang langyaw nga dios.
10 I, Yahweh, am thy God, Who brought thee up out of the land of Egypt, —Open wide thy mouth, that I may fill it.
Ako si Yahweh nga inyong Dios, nga mao ang nagpagawas kaninyo gikan sa yuta sa Ehipto. Ablihi ug dako ang inyong mga baba, ug pun-on ko kini.
11 But my people, hearkened not, unto my voice, Even, Israel, inclined not unto me.
Apan wala magpatalinghog ang akong mga katawhan sa akong mga pulong; ang Israel wala motuman kanako.
12 So then I let them go on in the stubbornness of their own heart, They might walk in their own counsels!
Busa gipasagdan ko (sila) sa ilang kaugalingon nga pamaagi aron buhaton nila kung unsa ang maayo alang kanila.
13 If, my people, were hearkening unto me, [If, ] Israel, in my ways, would walk,
O, nga ang akong katawhan maminaw kanako; O, nga ang akong katawhan maglakaw sa akong dalan.
14 Right soon, their foes, would I subdue, And, against their adversaries, would I turn my hand:
Unya buntugon ko dayon ang ilang mga kaaway ug itumong ko ang akong kamot batok sa ilang mga manglulutos.
15 The haters of Yahweh, should come cringing unto him, Then let their own good time be age-abiding!
Kadtong nasilag kang Yahweh unta mangurog sa kahadlok diha sa iyang atubangan! Mapakaulawan unta (sila) hangtod sa kahangtoran.
16 Then would he feed them from the marrow of the wheat, Yea, out of the rock—with honey, would I satisfy thee.
Akong pakan-on ang Israel ug pino nga trigo; tagbawon ko kamo ug dugos nga gikan sa bato.”
