Psalms 80
1 To the Chief Musician. For "the Lilies of Testimony." Asaph’s. A Melody. O Shepherd of Israel, give ear, Thou who leddest forth Joseph like a rock, Thou who art throned on the cherubim, appear!
| برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که برکروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما! | ۱ |
2 Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up thy strength, And come! to our salvation.
| به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا! | ۲ |
3 O God, bring us back, And light up thy face, That we may be saved.
| ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم! | ۳ |
4 O Yahweh, God of hosts! How long hast thou been wroth with the prayer of thy people?
| ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود، | ۴ |
5 Thou hast fed them with the food of tears, And hast caused them to drink the water of weeping in threefold abundance.
| نان ماتم رابدیشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه بدیشان می‌نوشانی؟ | ۵ |
6 Thou dost make us an object of contention to our neighbours, And, our foes, find mockery for themselves.
| ما را محل منازعه همسایگان ماساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند. | ۶ |
7 O God of hosts, bring us back, And light up thy face, That we may be saved.
| ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم! | ۷ |
8 A vine out of Egypt, thou didst remove, Thou didst cast out nations, and plant it;
| موی را ازمصر بیرون آوردی. امت‌ها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی. | ۸ |
9 Thou didst make a clear space before it, So it rooted well its roots, and filled up the land;
| پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت. | ۹ |
10 Covered were the mountains with its shade, And, with its boughs, the mighty cedars.
| کوهها به سایه‌اش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش. | ۱۰ |
11 It thrust forth its branches as far as the sea, —And, unto the River, its shoots.
| شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر. | ۱۱ |
12 Wherefore hast thou broken down its fences, So that all who pass along the way, pluck its fruit?
| پس چرا دیوارهایش را شکسته‌ای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟ | ۱۲ |
13 The boar out of the forest, browseth upon it, And, the wild beast of the field, pastureth thereon.
| گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن رامی چرند. | ۱۳ |
14 O God of hosts, return, we pray thee, —Look down out of the heavens, and see, And inspect this vine:
| ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما | ۱۴ |
15 Yea the stock which thy right hand planted, Even upon the son thou didst secure for thyself.
| و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای! | ۱۵ |
16 To be burned with fire, it is cut down, —At the rebuke of thy countenance, they will perish.
| مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند! | ۱۶ |
17 Let thy hand be, Upon the Man of thy right hand, Upon the Son of Man thou didst secure for thyself;
| دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای. | ۱۷ |
18 So will we not draw back from thee, Thou wilt bring us to life, And, on thy Name, will we call.
| و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم. | ۱۸ |
19 O Yahweh, God of hosts! bring us back, Light up thy face, That we may be saved.
| ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم. | ۱۹ |
