< Psalms 77 >

1 To the Chief Musician. On "Jeduthun." Asaph’s, a Melody. With my voice—unto God, will I make outcry, With my voice unto God, and he will give ear unto me;
Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.
2 In the day of my distress—unto My Lord, will I seek, My hand, by night, hath been outstretched and never once became slack, My soul, hath refused to be consoled;
Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
3 I remember God and I murmur, I muse, and my spirit swooneth. (Selah)
Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. (Sela)
4 Thou hast held, watching, mine eyes, I was driven to and fro, and could not speak;
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5 I reasoned, Of the days of aforetime, Of the years of by-gone ages;
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.
6 I remember my song in the night, —With my own heart, I commune, And my spirit, maketh search: —
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:
7 For ages, will My Lord reject? And, not again, grant acceptance any more?
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8 Hath his lovingkindness, come to a perpetual end? Hath his word failed to generation after generation?
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?
9 Hath GOD, forgotten to show favour? Or hath he shut up, in anger, his compassions? (Selah)
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” (Sela)
10 Then said I—An affliction to me, it is, The changing of the right hand of the Most High.
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”
11 I will remember the doings of Yah, Surely I will remember, out of aforetime, thy wonderful way;
RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12 And will talk to myself of all thy work, And, of thy doings, will I muse: —
Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13 O God, in the sanctuary, is thy way, —Who is a great GOD like Elohim?
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14 Thou, art GOD, doing wonderfully, —Thou hast made known, among the peoples, thy might;
Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.
15 Thou didst redeem, with thine arm—Thy people, Thy sons of Jacob and Joseph. (Selah)
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. (Sela)
16 The waters saw thee, O God, The waters saw thee, They were in birth-throes, Yea the resounding deeps were stirred;
Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.
17 The clouds, poured down waters, The skies uttered, a voice, Yea, thine arrows, flew hither and thither;
Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.
18 The, voice of thy thunder, was in the whirlwind, Thy lightnings illumined the world, The earth, trembled and quaked;
Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.
19 In the sea, was thy way, And, thy path, in the mighty waters, And, thy footprints, could not be known:
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.
20 Thou didst lead, like a flock, thy people, By the hand of Moses and Aaron.
Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

< Psalms 77 >