Psalms 77
1 To the Chief Musician. On "Jeduthun." Asaph’s, a Melody. With my voice—unto God, will I make outcry, With my voice unto God, and he will give ear unto me;
| برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود. |
2 In the day of my distress—unto My Lord, will I seek, My hand, by night, hath been outstretched and never once became slack, My soul, hath refused to be consoled;
| به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت. |
3 I remember God and I murmur, I muse, and my spirit swooneth. (Selah)
| خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم. |
4 Thou hast held, watching, mine eyes, I was driven to and fro, and could not speak;
| او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم. |
5 I reasoned, Of the days of aforetime, Of the years of by-gone ages;
| به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم. |
6 I remember my song in the night, —With my own heart, I commune, And my spirit, maketh search: —
| تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم: |
7 For ages, will My Lord reject? And, not again, grant acceptance any more?
| «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟ |
8 Hath his lovingkindness, come to a perpetual end? Hath his word failed to generation after generation?
| آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟ |
9 Hath GOD, forgotten to show favour? Or hath he shut up, in anger, his compassions? (Selah)
| آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟» |
10 Then said I—An affliction to me, it is, The changing of the right hand of the Most High.
| سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.» |
11 I will remember the doings of Yah, Surely I will remember, out of aforetime, thy wonderful way;
| بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد |
12 And will talk to myself of all thy work, And, of thy doings, will I muse: —
| و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد. |
13 O God, in the sanctuary, is thy way, —Who is a great GOD like Elohim?
| ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد. |
14 Thou, art GOD, doing wonderfully, —Thou hast made known, among the peoples, thy might;
| تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی. |
15 Thou didst redeem, with thine arm—Thy people, Thy sons of Jacob and Joseph. (Selah)
| با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی. |
16 The waters saw thee, O God, The waters saw thee, They were in birth-throes, Yea the resounding deeps were stirred;
| آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد. |
17 The clouds, poured down waters, The skies uttered, a voice, Yea, thine arrows, flew hither and thither;
| از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید. |
18 The, voice of thy thunder, was in the whirlwind, Thy lightnings illumined the world, The earth, trembled and quaked;
| در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید. |
19 In the sea, was thy way, And, thy path, in the mighty waters, And, thy footprints, could not be known:
| از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی |
20 Thou didst lead, like a flock, thy people, By the hand of Moses and Aaron.
| و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی. |
