Psalms 77

1 To the Chief Musician. On "Jeduthun." Asaph’s, a Melody. With my voice—unto God, will I make outcry, With my voice unto God, and he will give ear unto me;

Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

2 In the day of my distress—unto My Lord, will I seek, My hand, by night, hath been outstretched and never once became slack, My soul, hath refused to be consoled;

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

3 I remember God and I murmur, I muse, and my spirit swooneth. (Selah)

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)

4 Thou hast held, watching, mine eyes, I was driven to and fro, and could not speak;

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

5 I reasoned, Of the days of aforetime, Of the years of by-gone ages;

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

6 I remember my song in the night, —With my own heart, I commune, And my spirit, maketh search: —

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

7 For ages, will My Lord reject? And, not again, grant acceptance any more?

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

8 Hath his lovingkindness, come to a perpetual end? Hath his word failed to generation after generation?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

9 Hath GOD, forgotten to show favour? Or hath he shut up, in anger, his compassions? (Selah)

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)

10 Then said I—An affliction to me, it is, The changing of the right hand of the Most High.

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

11 I will remember the doings of Yah, Surely I will remember, out of aforetime, thy wonderful way;

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

12 And will talk to myself of all thy work, And, of thy doings, will I muse: —

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

13 O God, in the sanctuary, is thy way, —Who is a great GOD like Elohim?

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

14 Thou, art GOD, doing wonderfully, —Thou hast made known, among the peoples, thy might;

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

15 Thou didst redeem, with thine arm—Thy people, Thy sons of Jacob and Joseph. (Selah)

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)

16 The waters saw thee, O God, The waters saw thee, They were in birth-throes, Yea the resounding deeps were stirred;

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

17 The clouds, poured down waters, The skies uttered, a voice, Yea, thine arrows, flew hither and thither;

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

18 The, voice of thy thunder, was in the whirlwind, Thy lightnings illumined the world, The earth, trembled and quaked;

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

19 In the sea, was thy way, And, thy path, in the mighty waters, And, thy footprints, could not be known:

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

20 Thou didst lead, like a flock, thy people, By the hand of Moses and Aaron.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.