Psalms 73
1 A Melody of Asaph. Nothing but good, is God, Unto Israel, Unto the pure in heart.
Sadyang mabuti ang Diyos sa Israel sa mga may dalisay na puso.
2 But, as for me, —My feet had, almost stumbled, My steps had, well-nigh slipped;
Pero para sa akin, halos dumulas ang aking mga paa; halos dumulas ang aking mga paa sa aking paghakbang
3 For I was envious of the boasters, At the prosperity of the lawless, used I to look.
dahil nainggit ako sa arogante nang makita ko ang kasaganaan ng masasama.
4 For they have no pangs in their death, And vigorous is their body;
Dahil wala silang sakit hanggang sa kanilang kamatayan, kundi (sila) ay malakas at nakakakain nang mabuti.
5 Of the toil of weak mortals, have they none, Nor, with the sons of earth, are they hard smitten.
Malaya (sila) mula sa mga pasanin tulad ng ibang mga tao; hindi (sila) nahihirapan katulad ng ibang mga tao.
6 For this cause, doth arrogance deck them as a neck-chain, And a garment of wrong is their attire;
Ang pagmamalaki ay nagpapaganda sa kanila na tulad ng kwintas na nakapalibot sa kanilang leeg; dinadamitan (sila) ng karahasan tulad ng balabal.
7 Their iniquity, hath proceeded from fatness, They have surpassed the imaginations of the heart;
Mula sa ganoong pagkabulag nagmumula ang kasalanan; ang masamang mga kaisipan ay tumatagos sa kanilang mga puso.
8 They mock, and wickedly command oppression, From on high, they command;
Nangungutya silang nagsasabi ng mga masasamang bagay; nagmamalaki silang nagbabanta ng karahasan.
9 They have set, in the heavens, their mouth, And, their tongue, marcheth through the earth.
Nagsasalita (sila) laban sa kalangitan, at ang kanilang mga dila ay gumagala sa daigdig.
10 Therefore must his people return thither, And, the waters of abundance, are drained by them;
Kaya, ang bayan ng Diyos ay nakikinig sa kanila at ninanamnam ang kanilang mga salita.
11 And they say—How doth GOD know? And is there knowledge in the Most High?
Sinasabi nila, “Paano nalalaman ng Diyos? Alam ba ng Diyos kung ano ang nangyayari?”
12 Lo! these, are the lawless, Who are secure for an age, They have attained unto wealth.
Pansinin ninyo: ang mga taong ito ay masama; wala silang inaalala, lalo pa silang nagiging mayaman.
13 Altogether in vain, Have I cleansed my heart, And bathed in pureness, my hands;
Sadyang walang kabuluhan na bantayan ko ang aking puso at hugasan ang aking mga kamay sa kawalang-kasalanan.
14 And yet been smitten all the day, And been rebuked morning by morning!
Dahil buong araw akong pinahirapan at dinisiplina bawat umaga.
15 If I had thought, I will relate it thus, Lo! the circle of thy sons, had I betrayed.
Kung aking sinabi, “Sasabihin ko ang mga bagay na ito,” parang pinagtaksilan ko ang salinlahi ng inyong mga anak.
16 When I reasoned, that I might understand this, A vexation, it was in mine eyes:
Kahit na sinubukan kong unawain ang mga bagay na ito, napakahirap nito para sa akin.
17 Until I could enter the holy places of God, —Could give heed to their hereafter: —
Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.
18 Surely, in slippery places, dost thou set them, —Thou hast suffered them to fall into places of danger.
Sadyang inilalagay mo (sila) sa madudulas na mga lugar; dinadala mo (sila) sa pagkawasak.
19 How have they become desolate, as in a moment! They have ceased—come to an end, by reason of calamities.
Paano (sila) naging disyerto sa isang iglap! Sumapit (sila) sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.
20 As the dream of him that waketh, O my Lord! when rousing thyself up, their shadowy being, wilt thou despise.
Katulad (sila) ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.
21 But my heart had grown embittered, And, in my reins, had I received wounds;
Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.
22 But, I, was brutish, and could not perceive, Like the beasts, had I become before thee.
Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.
23 Nevertheless, I, am continually before thee, Thou hast taken hold of my right hand;
Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.
24 By thy counsel, wilt thou guide me, And, afterwards, unto glory, wilt thou take me.
Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
25 Whom have I in the heavens? And, compared with thee, there is nothing I desire on earth.
Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.
26 Failed have my flesh and my heart, The rock of my heart—and my portion, is God unto times age-abiding.
Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.
27 For lo! they who are far from thee, shall perish, Thou hast put an end to every one who wandered unchastely from thee.
Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.
28 But, as for me, the drawing near of God, is my blessedness, —I have made, of My Lord Yahweh, my refuge, —That I may recount all thy works.
Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.
