Psalms 72
1 Solomon’s. O God! thy justice, give, unto the king, And thy righteousness, unto the son of a king;
Ihatag sa hari ang imong mga paghukom, Oh Dios, Ug ang imong pagkamatarung sa anak sa hari.
2 May he judge, Thy people with righteousness; And thine oppressed ones with justice;
Siya sa pagkamatarung magahukom sa imong katawohan, Ug sa justicia sa imong mga kabus.
3 May the mountains bring peace to the people, And the hills [be laden] with righteousness;
Ang kabukiran magadala ug pakigdait sa katawohan, Ug ang kabungtoran, diha sa pagkamatarung.
4 May he, Vindicate the oppressed of the people, Bring deliverance to the children of the needy, and, Crush the oppressor.
Pagahukman niya ang mga kabus sa katawohan, Pagaluwason niya ang mga anak sa mga hangul, Ug magadugmok sa malupigon.
5 Let men revere thee, With the sun, And in presence of the moon, Unto the remotest generation.
Mangahadlok (sila) kanimo samtang nagalungtad pa ang adlaw, Ug samtang usab ang bulan nagapadayon sa tanang mga kaliwatan.
6 Let him come down, Like rain on fields to be mown, Like myriad drops on land to be reaped.
Mokunsad siya ingon sa ulan sa ibabaw sa balili nga nagalab, Ingon sa taligsik nga nagabisibis sa yuta.
7 May righteousness, in his days, blossom forth, And abundance of peace, till there be no moon.
Sa iyang mga adlaw molambo ang mga matarung, Ug ang kadagaya sa pakigdait, hangtud nga ang bulan mahanaw na.
8 So let him have dominion, From sea to sea, And from the River ["Euphrates"] unto the ends of the earth;
Magagahum usab siya gikan sa dagat ngadto sa laing dagat, Ug gikan sa Suba ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.
9 Before him, let the men of the desert kneel, But, as for his foes, the dust, let them lick;
(Sila) nga nanagpuyo sa kamingawan moyukbo sa atubangan niya; Ug ang iyang mga kaaway magatilap sa abug:
10 The kings of Tarshish and of the Coastlands, A gift, let them render, The kings of Sheba and Seba, A present, let them bring;
Ug ang mga hari sa Tarsis ug ang mga kapupud-an magahatag ug buhis: Ang mga hari sa Sheba ug sa Seba magahatag ug mga gasa.
11 Yea let all kings, bow down unto him, Let, all nations, serve him;
Oo, ang tanang mga hari managluhod sa atubangan niya; Manag-alagad kaniya ang tanang mga nasud.
12 Because he Rescueth, The needy from the rich, The oppressed, who hath no helper;
Kay siya magaluwas sa hangul sa diha nga siya magatu-aw, Ug ang kabus, nga walay makatabang.
13 He Pitieth the weak and the needy, And, the lives of the needy, he Saveth:
Siya malooy sa kabus ug sa hangul, Ug ang mga kalag sa mga hangul iyang pagaluwason.
14 From extortion, and, violence, he Redeemeth their life, And precious is their blood in his sight.
Pagaluwason niya ang ilang kalag gikan sa pagdaugdaug ug sa paglupig; Ug hamili ang ilang dugo sa iyang pagtan-aw:
15 Let him live, then! And be there given unto him of the gold of Sheba, —Let prayer also be offered for him continually, All the day, let him be blessed.
Ug mabuhi (sila) ug kaniya igahatag ang bulawan sa Sheba: Ug ang mga tawo magapadayon sa pag-ampo alang kaniya; Magapadayon (sila) sa pagdayeg kaniya sa tibook nga adlaw.
16 May there be an abundance of corn in the earth, in the top of the mountains, —Let the fruit thereof, wave like Lebanon, And they of the city bloom like the fresh shoots of the earth.
Adunay daghang trigo sa yuta sa tumoy sa kabukiran; Ang bunga niini magatabyog sama sa Libano: Ug (sila) nga anaa sa ciudad magalambo sama sa balili sa yuta.
17 May his Name be age-abiding, In the presence of the sun, let his Name flourish, —And may all the families of the ground bless themselves in him, All nations, pronounce him happy!
Ang iyang ngalan molungtad sa walay katapusan; Ang iyang ngalan magapadayon ingon nga nagapadayon pa ang adlaw: Ug ang mga tawo mabulahan diha kaniya; Ug ang tanang kanasuran motawag kaniya nga malipayon.
18 Blessed be Yahweh God, the God of Israel, —Who doeth wondrous things by himself alone;
Dalayegon si Jehova nga Dios, ang Dios sa Israel, Nga mao lamang ang nagabuhat sa mga katingalahang butang:
19 And blessed be his glorious Name, unto times age-abiding, —And filled with his glory be all the earth, Amen and Amen!
Ug dalayegon ang iyang mahimayaong ngalan sa walay katapusan; Ug pagapun-on ang tibook nga yuta sa iyang himaya. Hinaut unta, ug Hinaut unta.
20 Ended are the prayers of David, son of Jesse.
Ang mga pag-ampo ni David ang anak nga lalake ni Isai natapus na.
