< Psalms 7 >

1 Ode of David: which he sang unto Yahweh, on account of the words of Cush the Benjamite. O Yahweh my God, in thee, have I sought refuge, —Save me from all my pursuers, and deliver me:
مزمور داوود، که به سبب سخنان کوش بنیامینی برای خداوند سرایید. ای خداوند، خدای من، به تو پناه می‌آورم؛ مرا از دست تعقیب‌کنندگانم نجات ده،
2 Lest one tear, as a lion, my soul, —and there be no deliverer to rescue.
و گرنه آنها همچون شیر مرا می‌درند و تکه‌تکه می‌کنند بدون آنکه کسی بتواند به نجاتم بشتابد.
3 O Yahweh my God, If I have done this, If there hath been perversity in my hands:
ای خداوند، خدای من، اگر به کسی ظلم کرده‌ام،
4 If I have requited my friend with wrong, —or have oppressed mine adversary without need,
اگر خوبی را با بدی تلافی نموده‌ام و یا به ناحق دشمن خود را غارت کرده‌ام،
5 Let an enemy pursue my soul, and overtake it, that he may tread down, to the earth, my life, —and, mine honour—in the dust, he may cause to dwell. (Selah)
آنگاه بگذار دشمن مرا تعقیب نموده، به دام اندازد و زندگی‌ام را تباه سازد.
6 Rise! Yahweh! in thine anger, Lift thyself up, because of the haughty outbursts of mine adversaries, Stir up for me the justice thou hast commanded:
ای خداوند، برخیز و با غضبت در مقابل خشم دشمنانم بایست! ای خدای من، برخیز و عدالت را برقرار نما.
7 When, the assembly of peoples, gather round thee, then, above it—on high, do thou return!
همهٔ قومها را نزد خود جمع کن و از بالا بر ایشان داوری فرما.
8 Yahweh, will judge the peoples, —Do me justice, O Yahweh, according to my righteousness, and according to mine integrity upon me,
ای خداوند که داور همهٔ مردم هستی، پاکی و بی‌گناهی مرا ببین و حکم بده.
9 Let the wrong of the lawless, I pray thee, come to an end, and establish thou him that is righteous, —for, a trier of hearts and reins, is God the righteous one.
ای خدای عادل که از افکار و دلهای ما باخبری، بدیها را از بین ببر و نیکان را استوار ساز.
10 My shield, is held by God, who is ready to save the upright in heart:
خدا سپر من است و از من محافظت می‌کند. او کسانی را که دلشان پاک و راست است، نجات می‌بخشد.
11 A God to vindicate the righteous, —And yet a God to be indignant throughout every day.
خدا داور عادل است. او هر روز بر بدکاران خشمگین می‌شود.
12 If he turn not, his sword, will he whet, —his bow, hath he bent, and made ready:
اگر آنها به سوی خدا بازگشت نکنند، او شمشیرش را تیز خواهد کرد. خدا کمان خود را کشیده و آماده کرده است.
13 But, for himself, hath he made ready the weapons so deadly, His arrows, he, so fiery, would make:
او سلاحهای مرگبار و تیرهای آتشین خود را به دست گرفته است.
14 Lo! he gendereth trouble, and conceiveth mischief, but giveth birth to a disappointment:
وجود اشخاص گناهکار پر از شرارت و ظلم است و اعمالشان نادرست.
15 A pit, he cut out, and digged it, and then fell into the ditch he had made:
آنها برای دیگران چاه می‌کنند، اما خود در آن می‌افتند
16 His mischief, turneth back, on his own head, —and, on his own crown, his violence, descendeth.
و در دام بداندیشی و ظلم خود گرفتار می‌شوند.
17 I will praise Yahweh according to his righteousness, —and will praise in song the Name of Yahweh Most High.
خداوند را به خاطر عدالتش می‌ستایم و در وصف او که متعال است می‌سرایم.

< Psalms 7 >