Psalms 7
1 Ode of David: which he sang unto Yahweh, on account of the words of Cush the Benjamite. O Yahweh my God, in thee, have I sought refuge, —Save me from all my pursuers, and deliver me:
Ég treysti þér, Drottinn, Guð minn, að þú frelsir mig frá þeim sem ofsækja mig.
2 Lest one tear, as a lion, my soul, —and there be no deliverer to rescue.
Þeir vilja ráðast á mig úr launsátri eins og ljón, særa mig og draga burt hálfdauðan. Láttu það ekki takast!
3 O Yahweh my God, If I have done this, If there hath been perversity in my hands:
En Drottinn, ef ég hefði illt fyrir stafni
4 If I have requited my friend with wrong, —or have oppressed mine adversary without need,
– ef ég launaði gott með illu eða beitti nágranna mína órétti,
5 Let an enemy pursue my soul, and overtake it, that he may tread down, to the earth, my life, —and, mine honour—in the dust, he may cause to dwell. (Selah)
þá væri réttlátt að þú létir óvini mína eyða mér, fella mig og fótum troða.
6 Rise! Yahweh! in thine anger, Lift thyself up, because of the haughty outbursts of mine adversaries, Stir up for me the justice thou hast commanded:
En Drottinn! Rís þú upp í reiði gegn ofstopa óvina minna. Vakna þú Drottinn! Láttu mig ná rétti mínum!
7 When, the assembly of peoples, gather round thee, then, above it—on high, do thou return!
Safnaðu saman öllum þjóðum. Taktu þér sæti hátt uppi yfir þeim og dæmdu syndir þeirra.
8 Yahweh, will judge the peoples, —Do me justice, O Yahweh, according to my righteousness, and according to mine integrity upon me,
En mig, Drottinn, lýstu mig réttlátan svo allir heyri, auglýstu réttlæti mitt og ráðvendni.
9 Let the wrong of the lawless, I pray thee, come to an end, and establish thou him that is righteous, —for, a trier of hearts and reins, is God the righteous one.
Stöðvaðu alla illsku, Drottinn, og blessa þá sem í einlægni tilbiðja þig. Því að þú, réttláti Guð, kannar hugarfylgsni mannanna og rannsakar viðhorf þeirra og tilgang.
10 My shield, is held by God, who is ready to save the upright in heart:
Guð er skjöldur minn. Hann mun vernda mig. Hann frelsar þá sem hjartahreinir eru.
11 A God to vindicate the righteous, —And yet a God to be indignant throughout every day.
Guð er fullkomlega réttlátur dómari og dag hvern gremst honum illska hinna vondu.
12 If he turn not, his sword, will he whet, —his bow, hath he bent, and made ready:
Ef þeir iðrast ekki mun hann bregða sverði og eyða þeim. Hann hefur spennt boga sinn
13 But, for himself, hath he made ready the weapons so deadly, His arrows, he, so fiery, would make:
og lagt eldlegar örvar á streng, – banvænar örvar.
14 Lo! he gendereth trouble, and conceiveth mischief, but giveth birth to a disappointment:
Hinn illi bruggar launráð og íhugar vélabrögð sín. Hann lætur til skarar skríða með lygum og svikum.
15 A pit, he cut out, and digged it, and then fell into the ditch he had made:
Hann falli á eigin bragði.
16 His mischief, turneth back, on his own head, —and, on his own crown, his violence, descendeth.
Ofbeldið sem hann ætlaði öðrum, verði honum sjálfum að fjörtjóni.
17 I will praise Yahweh according to his righteousness, —and will praise in song the Name of Yahweh Most High.
Ég lofa og vegsama Drottinn, því hann er góður. Ég vil lofsyngja nafni Drottins, honum sem er öllum drottnum æðri.
