Psalms 69
1 To the Chief Musician. On "The Lilies." David’s. Save me, O God, For waters have entered as far as the life;
Müzik şefi için - “Zambaklar” makamında - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
2 I have sunk in deep swamp, Where there is no place to stand, I have come into abysses of waters, Where a flood hath overflowed me;
Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
3 I am weary with mine outcry, Parched is my throat, —Mine eyes have become dim, through waiting for my God.
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
4 More than the hairs of my head, Are they who hate me without cause, —Firmer than my bones, Are they who are my foes for false cause, —What I had not plundered, then, had I to restore.
Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
5 O God, thou, hast known my folly, And, my wrong-doings, from thee, have not been hid.
Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
6 Let them not be ashamed, through me, Who have waited for thee, O My Lord, Yahweh of hosts, —Let them not be confounded, through me, Who are seeking thee, O God of Israel!
Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrail'in Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
7 Because, for thy sake, have I borne reproach, Confusion hath covered my face;
Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
8 One estranged, have I become, to my own brethren, Yea, an alien, to the sons of my own mother;
Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
9 Because, zeal for thy house, hath eaten me up, And, the reproaches of them who have reproached thee, have fallen upon me.
Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
10 When I have humbled my soul with fasting, Then hath it turned to my reproach;
Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
11 When I have made my clothing of sackcloth, Then have I served them for a by-word;
Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
12 They who sit in the gate talk against me, —And [against me are] the songs of them who imbibe strong drink.
Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
13 But, as for me, my prayer shall be unto thee, O Yahweh, in a time of acceptance, O God, in the abounding of thy lovingkindness, answer me with thy saving faithfulness.
Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
14 Rescue me out of the mire, lest I sink, Let me be rescued, From my haters, and, From abysses of waters:
Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
15 Let not a flood of waters overflow me, And let not the depth swallow me up, Neither let the well close, over me, her mouth.
Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
16 Answer me, O Yahweh, for good is thy lovingkindness, According to the abounding of thy compassions, turn thou towards me:
Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
17 Then do not hide thy face from thy servant, Because I am in distress, haste thou—answer me!
Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
18 Oh draw near unto my soul—redeem it, Because of mine enemies, ransom me.
Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
19 Thou, knowest my reproach, and my shame, and my confusion, Before thee, are all mine adversaries.
Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
20 Reproach hath broken my heart, and I am weak, —Though I waited for one to pity me, yet there was none, And for comforters, yet I found not any.
Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
21 But they put in my food—poison! And, for my thirst, they gave for my drink—vinegar!
Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
22 Let their table, before them, become a snare, And unto their friends, a lure;
Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
23 Let their eyes become too dim to see, And, their loins, continually cause thou to shake;
Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
24 Pour out over them thine indignation, And let, the glow of thine anger, overtake them:
Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
25 Let their encampment become desolate, In their tents, be there none to dwell:
Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
26 For, whom, thou thyself, hadst smitten, they pursued, And, unto the pain of thy wounded ones, they must needs add.
Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
27 Lay punishment on their iniquity, And let them not enter into thy righteousness;
Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
28 Let them be blotted out of the book of life, And, with the righteous, let them not be enrolled.
Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
29 I, then, am humbled and in pain, Thy salvation, O God, may it set me on high.
Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
30 I will praise the Name of God with a song, And will magnify him with thanksgiving;
Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
31 So shall it be more pleasing to Yahweh than a bullock of the herd, Showing horn [and] divided hoof.
RAB'bi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
32 The humbled have seen—they rejoice! Ye seekers of God, let your heart, then, revive;
Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
33 For, a Hearkener to the needy, is Yahweh, And, his prisoners, hath he not despised.
Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
34 Let the heavens and the earth, praise him, The seas, and everything that creepeth therein.
O'na övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
35 For, God, will save Zion, And build the cities of Judah, So shall men dwell there, and possess it:
Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
36 Yea, the seed of his servants, shall inherit it, And, the lovers of his Name, shall settle down therein.
Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
