Psalms 69
1 To the Chief Musician. On "The Lilies." David’s. Save me, O God, For waters have entered as far as the life;
Alang sa pangulong musikero; sumala sa Shoshanim. Ang salmo ni David. Luwasa ako, Dios; kay ang katubigan nagbutang sa akong kinabuhi diha sa kakuyaw.
2 I have sunk in deep swamp, Where there is no place to stand, I have come into abysses of waters, Where a flood hath overflowed me;
Naunlod ako sa lalom nga lapok, diin walay dapit nga katindogan; nahiabot ako sa lalom nga katubigan, diin ang baha milumos kanako.
3 I am weary with mine outcry, Parched is my throat, —Mine eyes have become dim, through waiting for my God.
Gikapoy ako tungod sa akong paghilak; nauga na ang akong tutonlan; naluya na ang akong mga mata samtang naghulat sa akong Dios.
4 More than the hairs of my head, Are they who hate me without cause, —Firmer than my bones, Are they who are my foes for false cause, —What I had not plundered, then, had I to restore.
Kadtong nagdumot kanako nga walay hinungdan mas daghan pa kaysa buhok sa akong ulo; kadtong buot mopuo kanako, nga walay kapasikaran, nahimo nakong mga kaaway, mga kusgan (sila) ang wala nako gikawat, kinahanglan nakong ibalik.
5 O God, thou, hast known my folly, And, my wrong-doings, from thee, have not been hid.
Dios, nasayod ka sa akong pagkabuangbuang, ug ang akong mga sala wala nalilong diha kanimo.
6 Let them not be ashamed, through me, Who have waited for thee, O My Lord, Yahweh of hosts, —Let them not be confounded, through me, Who are seeking thee, O God of Israel!
Ayaw itugot nga kadtong naghulat kanimo maulawan tungod kanako, Yahweh nga Ginoong makagagahom; ayaw itugot nga kadtong nagapangita kanimo pagatamayon tungod kanako, O Dios sa Israel.
7 Because, for thy sake, have I borne reproach, Confusion hath covered my face;
Tungod kanimo nabug-atan ako sa pagtamay; ang kaulaw mitabon sa akong nawong.
8 One estranged, have I become, to my own brethren, Yea, an alien, to the sons of my own mother;
Nahimo akong dumuduong ngadto sa akong mga igsoong lalaki, usa ka langyaw ngadto sa mga anak sa akong inahan.
9 Because, zeal for thy house, hath eaten me up, And, the reproaches of them who have reproached thee, have fallen upon me.
Kay ang tumang kadasig sa imong puluy-anan milamoy kanako, ug ang mga pagtamay niadtong mga nagtamay kanimo naania kanako.
10 When I have humbled my soul with fasting, Then hath it turned to my reproach;
Sa dihang mihilak ako ug wala mikaon, gitamay nila ako.
11 When I have made my clothing of sackcloth, Then have I served them for a by-word;
Sa dihang gihimo kong bisti ang sako, nahimo akong buangbuang sa panultihon ngadto kanila.
12 They who sit in the gate talk against me, —And [against me are] the songs of them who imbibe strong drink.
Gihisgotan ako niadtong naglingkod sa ganghaan sa siyudad; ako mao ang awit sa mga palahubog.
13 But, as for me, my prayer shall be unto thee, O Yahweh, in a time of acceptance, O God, in the abounding of thy lovingkindness, answer me with thy saving faithfulness.
Apan alang kanako, ang akong pag-ampo diha kanimo, Yahweh, sa takna nga imong dawaton; tubaga intawon ako diha sa kasaligan mong kaluwasan.
14 Rescue me out of the mire, lest I sink, Let me be rescued, From my haters, and, From abysses of waters:
Biraha ako gikan sa lapok, ug ayaw itugot nga maunlod ako; kuhaa ako palayo gikan niadtong mga nagdumot kanako ug luwasa ako gikan sa lalom nga katubigan.
15 Let not a flood of waters overflow me, And let not the depth swallow me up, Neither let the well close, over me, her mouth.
Ayaw itugot nga ang baha molumos kanako, ni ang lalom molamoy kanako. Ayaw itugot nga ang bung-aw motak-om sa iyang baba nganhi kanako.
16 Answer me, O Yahweh, for good is thy lovingkindness, According to the abounding of thy compassions, turn thou towards me:
Tubaga ako, O Yahweh, kay ang imong pagkamatinud-anon sa kasabotan maayo man; tungod kay dako ang imong kaluoy kanako, lingia ako.
17 Then do not hide thy face from thy servant, Because I am in distress, haste thou—answer me!
Ayaw itago ang imong nawong gikan sa imong sulugoon, kay ania ako sa kalisdanan; tubaga dayon ako.
18 Oh draw near unto my soul—redeem it, Because of mine enemies, ransom me.
Anhia ako ug luwasa ako. Tungod sa akong mga kaaway, lukata ako.
19 Thou, knowest my reproach, and my shame, and my confusion, Before thee, are all mine adversaries.
Nasayod ka sa mga pagsaway kanako, sa pagpakaulaw kanako, ug sa pagtamay kanako; ang tanan kong mga kaaway anaa sa imong atubangan.
20 Reproach hath broken my heart, and I am weak, —Though I waited for one to pity me, yet there was none, And for comforters, yet I found not any.
Nasakitan ang akong kasingkasing sa mga pagtamay; napuno ako sa kabug-aton; nangita ako ug tawo nga maluoy kanako, apan walay bisan usa; nangita ako ug maghuhupay, apan wala akoy nakaplagan.
21 But they put in my food—poison! And, for my thirst, they gave for my drink—vinegar!
Gidalitan nila ako ug hilo aron akong kan-on; sa akong kauhaw gidalitan nila ako ug suka aron akong imnon.
22 Let their table, before them, become a snare, And unto their friends, a lure;
Itugot nga ang lamesa sa ilang atubangan mahimong lit-ag; sa dihang (sila) maghunahuna nga luwas (sila) mahimo unta kining bitik.
23 Let their eyes become too dim to see, And, their loins, continually cause thou to shake;
Mangitngitan unta ang ilang mga mata aron dili (sila) makakita; ug himoa kanunay nga ang ilang mga dapidapi mangurog.
24 Pour out over them thine indignation, And let, the glow of thine anger, overtake them:
Ibubo ngadto kanila ang imong kasuko, ug unta maapsan (sila) sa kabangis sa imong kapungot.
25 Let their encampment become desolate, In their tents, be there none to dwell:
Unta mahimo biniyaan ang ilang dapit; wala na untay bisan usa nga mopuyo sa ilang mga tolda.
26 For, whom, thou thyself, hadst smitten, they pursued, And, unto the pain of thy wounded ones, they must needs add.
Tungod kay gilutos nila ang usa nga imong gilatos. Gibalik nila pag-usab ang mga kasakit niadtong imong gisamaran.
27 Lay punishment on their iniquity, And let them not enter into thy righteousness;
Pakasad-a (sila) sa pagbuhat ug daghang mga sala; ayaw (sila) tugoti nga makaduol sa imong matarong nga kadaogan.
28 Let them be blotted out of the book of life, And, with the righteous, let them not be enrolled.
Papason unta (sila) gikan sa Libro sa Kinabuhi ug dili mahisulat uban sa mga matarong.
29 I, then, am humbled and in pain, Thy salvation, O God, may it set me on high.
Apan kabos ako, ug masulob-on; unta ang imong kaluwasan, O Dios, mopahiluna kanako sa hataas.
30 I will praise the Name of God with a song, And will magnify him with thanksgiving;
Dayegon ko ang ngalan sa Dios inubanan sa awit ug ako siyang pasidunggan inubanan sa mga pagpasalamat.
31 So shall it be more pleasing to Yahweh than a bullock of the herd, Showing horn [and] divided hoof.
Makapahimuot kini kang Yahweh labaw pa sa torong baka nga adunay mga sungay.
32 The humbled have seen—they rejoice! Ye seekers of God, let your heart, then, revive;
Makita kini sa malumo ug magmaya (sila) kamo nga nagapangita sa Dios, magmadasigon ang inyong mga kasingkasing.
33 For, a Hearkener to the needy, is Yahweh, And, his prisoners, hath he not despised.
Tungod kay mopatalinghog si Yahweh sa mga nagkinahanglan ug dili niya pasagdan ang iyang mga binilanggo.
34 Let the heavens and the earth, praise him, The seas, and everything that creepeth therein.
Hinaot nga ang langit ug ang yuta magadayeg kaniya, ang kadagatan ug ang tanan nga nagalihok niini.
35 For, God, will save Zion, And build the cities of Judah, So shall men dwell there, and possess it:
Tungod kay luwason sa Dios ang Zion, ug pagatukoron pag-usab ang mga siyudad sa Juda; ang katawhan mopuyo didto ug makapanag-iya niini.
36 Yea, the seed of his servants, shall inherit it, And, the lovers of his Name, shall settle down therein.
Ang kaliwatan sa iyang mga sulugoon maoy makapanunod niini; ug kadtong nahigugma sa iyang ngalan makapuyo didto.
