< Psalms 66 >
1 To the Chief Musician. A Melodious Song. Make a joyful noise unto God, all the earth;
Mag-ingay sa galak para sa Diyos, lahat ng nilalang;
2 Praise ye in song the glory of his Name, Celebrate the glory of his praise:
Awitin ang kaluwalhatian ng kaniyang pangalan; gawing maluwalhati ang kaniyang kapurihan.
3 Say unto God—How fearful in thy doings, Through the abounding of thy power, shall thy foes come cringing unto thee;
Sabihin mo sa Diyos, “Nakakikilabot ang iyong mga gawa! Sa pamamagitan ng kadakilaan ng iyong kapangyarihan, magpapasakop sa iyo ang iyong mga kaaway.
4 All the earth, shall bow themselves down to thee, And sing praises unto thee, Shall praise in song thy Name. (Selah)
Sasamba at aawit sa iyo ang lahat ng nasa lupa; aawit (sila) sa iyong pangalan.” (Selah)
5 Come and see the doings of God, —Fearful in deed toward the sons of men:
Halika at tingnan ang mga gawa ng Diyos; kinatatakutan siya sa kaniyang mga ginagawa sa mga anak ng mga tao.
6 He turned the sea into dry land, Through the stream, crossed they over on foot, There did we rejoice in him:
Ginawa niyang tuyong lupa ang dagat; tumawid (sila) sa ilog nang naglalakad; nagalak kami sa kaniya roon.
7 Who ruleth, in his might, unto times age abiding, His eyes, over the nations, keep watch, The rebellious, let them not exalt themselves. (Selah)
Namumuno siya magpakailanman sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan; pinagmamasdan ng kaniyang mga mata ang mga bansa; huwag hayaang itaas ng mga suwail ang kanilang mga sarili. (Selah)
8 Bless our God, O ye peoples, And cause to be heard, the sound of his praise; —
Purihin ang Diyos, kayong mga tao, hayaang marinig ang tinig ng kaniyang kapurihan.
9 Who hath set our soul among the living, And hath not suffered, our foot, to slip.
Iniingatan niya tayo sa mga nabubuhay, at hindi pinapahintulutang madulas ang ating mga paa.
10 For thou didst prove us, O God, Thou didst refine us, according to the refining of silver:
Dahil ikaw, O Diyos, ang sumubok sa amin; sinubok mo kami gaya ng pilak.
11 Thou didst bring us into the hunter’s net, Thou didst lay a load upon our loins;
Dinala mo kami sa isang lambat; nilagyan mo kami ng matinding pabigat sa aming mga balakang.
12 Thou didst let men ride at our head; We went into fire and into water, But thou didst bring us forth into freedom.
Pinasakay mo ang mga tao sa aming mga ulo; dumaan kami sa apoy at tubig; pero inilabas mo kami sa malawak na lugar.
13 I will enter thy house with ascending-sacrifices, I will pay unto thee my vows,
Pupunta ako sa iyong tahanan na may mga sinunog na handog; tutuparin ko ang aking mga panata
14 Which my lips uttered, And my mouth spake, in my distress.
na ipinangako ng aking labi at sinabi ng aking bibig nang ako ay nasa kahirapan.
15 Ascending-sacrifices of fatlings, will I cause to ascend unto thee, With the perfume of rams, I will offer bulls, with he-goats. (Selah)
Magsusunog ako ng taba ng mga hayop bilang handog na may mabangong samyo ng mga tupa; mag-aalay ako ng mga toro at kambing. (Selah)
16 Come! hearken—that I may recount, all ye reverers of God, What he hath done for my soul: —
Halika at makinig, lahat kayo na may takot sa Diyos, at ipahahayag ko kung ano ang ginawa niya para sa aking kaluluwa.
17 Unto him—with my mouth, did I cry, And high praise was under my tongue.
Nananawagan ako sa kaniya gamit ang aking bibig, at pinuri siya ng aking dila.
18 If, iniquity, I had cared for in my heart, My Lord, had not heard me!
Kung alam kong may kasalanan sa aking puso, hindi makikinig ang Diyos sa akin.
19 But in truth, God hath heard, He hath attended to the voice of my prayer.
Pero tunay ngang nakinig ang Diyos; binigyan niya ng pansin ang tinig ng aking panalangin.
20 Blessed be God, Who hath not turned away my prayer, Nor his own lovingkindness from me.
Purihin ang Diyos, na hindi itinakwil ang aking panalangin o kaniyang katapatan sa tipan mula sa akin.