Psalms 66
1 To the Chief Musician. A Melodious Song. Make a joyful noise unto God, all the earth;
| برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید! |
2 Praise ye in song the glory of his Name, Celebrate the glory of his praise:
| نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید! |
3 Say unto God—How fearful in thy doings, Through the abounding of thy power, shall thy foes come cringing unto thee;
| به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد. |
4 All the earth, shall bow themselves down to thee, And sing praises unto thee, Shall praise in song thy Name. (Selah)
| تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.» |
5 Come and see the doings of God, —Fearful in deed toward the sons of men:
| بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است. |
6 He turned the sea into dry land, Through the stream, crossed they over on foot, There did we rejoice in him:
| او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند. |
7 Who ruleth, in his might, unto times age abiding, His eyes, over the nations, keep watch, The rebellious, let them not exalt themselves. (Selah)
| خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید. |
8 Bless our God, O ye peoples, And cause to be heard, the sound of his praise; —
| ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود. |
9 Who hath set our soul among the living, And hath not suffered, our foot, to slip.
| او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد. |
10 For thou didst prove us, O God, Thou didst refine us, according to the refining of silver:
| ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای. |
11 Thou didst bring us into the hunter’s net, Thou didst lay a load upon our loins;
| ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی. |
12 Thou didst let men ride at our head; We went into fire and into water, But thou didst bring us forth into freedom.
| دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است. |
13 I will enter thy house with ascending-sacrifices, I will pay unto thee my vows,
| قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم. |
14 Which my lips uttered, And my mouth spake, in my distress.
| بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد. |
15 Ascending-sacrifices of fatlings, will I cause to ascend unto thee, With the perfume of rams, I will offer bulls, with he-goats. (Selah)
| گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد. |
16 Come! hearken—that I may recount, all ye reverers of God, What he hath done for my soul: —
| ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است. |
17 Unto him—with my mouth, did I cry, And high praise was under my tongue.
| فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم. |
18 If, iniquity, I had cared for in my heart, My Lord, had not heard me!
| اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید. |
19 But in truth, God hath heard, He hath attended to the voice of my prayer.
| اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است! |
20 Blessed be God, Who hath not turned away my prayer, Nor his own lovingkindness from me.
| سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است. |
