Psalms 66
1 To the Chief Musician. A Melodious Song. Make a joyful noise unto God, all the earth;
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Praise ye in song the glory of his Name, Celebrate the glory of his praise:
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Say unto God—How fearful in thy doings, Through the abounding of thy power, shall thy foes come cringing unto thee;
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 All the earth, shall bow themselves down to thee, And sing praises unto thee, Shall praise in song thy Name. (Selah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Come and see the doings of God, —Fearful in deed toward the sons of men:
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 He turned the sea into dry land, Through the stream, crossed they over on foot, There did we rejoice in him:
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Who ruleth, in his might, unto times age abiding, His eyes, over the nations, keep watch, The rebellious, let them not exalt themselves. (Selah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Bless our God, O ye peoples, And cause to be heard, the sound of his praise; —
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Who hath set our soul among the living, And hath not suffered, our foot, to slip.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 For thou didst prove us, O God, Thou didst refine us, according to the refining of silver:
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Thou didst bring us into the hunter’s net, Thou didst lay a load upon our loins;
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Thou didst let men ride at our head; We went into fire and into water, But thou didst bring us forth into freedom.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 I will enter thy house with ascending-sacrifices, I will pay unto thee my vows,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Which my lips uttered, And my mouth spake, in my distress.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Ascending-sacrifices of fatlings, will I cause to ascend unto thee, With the perfume of rams, I will offer bulls, with he-goats. (Selah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Come! hearken—that I may recount, all ye reverers of God, What he hath done for my soul: —
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Unto him—with my mouth, did I cry, And high praise was under my tongue.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 If, iniquity, I had cared for in my heart, My Lord, had not heard me!
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 But in truth, God hath heard, He hath attended to the voice of my prayer.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Blessed be God, Who hath not turned away my prayer, Nor his own lovingkindness from me.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
