< Psalms 66 >
1 To the Chief Musician. A Melodious Song. Make a joyful noise unto God, all the earth;
Alang sa pangulong musikero. Usa ka awit, ang salmo. Paghimo ug malipayong kasaba ngadto sa Dios, tibuok kalibotan;
2 Praise ye in song the glory of his Name, Celebrate the glory of his praise:
Awita ang himaya sa iyang ngalan; himoa nga mahimayaon ang iyang pagdayeg.
3 Say unto God—How fearful in thy doings, Through the abounding of thy power, shall thy foes come cringing unto thee;
Isulti sa Dios, “Pagkamakalilisang sa imong mga buhat! Tungod sa kadako sa imong gahom moyukbo kanimo ang imong mga kaaway.
4 All the earth, shall bow themselves down to thee, And sing praises unto thee, Shall praise in song thy Name. (Selah)
Ang tibuok kalibotan magsimba kanimo ug mag-awit kanimo; magaawit (sila) sa imong ngalan.” (Selah)
5 Come and see the doings of God, —Fearful in deed toward the sons of men:
Ngari ug tan-awa ang mga gibuhat sa Dios; kahadlokan siya ug ang iyang mga gibuhat ngadto sa mga anak sa katawhan.
6 He turned the sea into dry land, Through the stream, crossed they over on foot, There did we rejoice in him:
Gipamala niya ang dagat; milatas (sila) sa suba; didto nagmalipayon kita diha kaniya.
7 Who ruleth, in his might, unto times age abiding, His eyes, over the nations, keep watch, The rebellious, let them not exalt themselves. (Selah)
Pinaagi sa iyang kusog nagdumala siya hangtod sa kahangtoran; nagtaw-an siya sa kanasoran; ayaw itugot nga magpataas ang mga masupilon sa ilang kaugalingon. (Selah)
8 Bless our God, O ye peoples, And cause to be heard, the sound of his praise; —
Dayega ang Dios, kamong katawhan, ipalanog ang pagdayeg alang kaniya.
9 Who hath set our soul among the living, And hath not suffered, our foot, to slip.
Giampingan kita niya taliwala sa mga buhi, ug wala niya gitugot nga madalin-as ang atong mga tiil.
10 For thou didst prove us, O God, Thou didst refine us, according to the refining of silver:
Kay ikaw, O Dios, nagsulay kanamo; gisulayan nimo kami sama sa plata nga giulay.
11 Thou didst bring us into the hunter’s net, Thou didst lay a load upon our loins;
Gihatod nimo kami sa pukot; gibutang nimo sa among likod ang labihang palas-anon.
12 Thou didst let men ride at our head; We went into fire and into water, But thou didst bring us forth into freedom.
Gipayatakan nimo sa mga tawo ang among mga ulo; miagi kami sa kalayo ug sa tubig, apan gidala mo kami sa usa ka hawan nga dapit.
13 I will enter thy house with ascending-sacrifices, I will pay unto thee my vows,
Moadto ako sa imong puluy-anan nga dala ang mga halad nga sinunog; akong tumanon ang akong panumpa
14 Which my lips uttered, And my mouth spake, in my distress.
nga gisaad sa akong mga ngabil ug ang gisulti sa akong baba sa dihang anaa ako sa kagul-anan.
15 Ascending-sacrifices of fatlings, will I cause to ascend unto thee, With the perfume of rams, I will offer bulls, with he-goats. (Selah)
Maghalad ako kanimo ug sinunog nga tambok nga mga mananap nga adunay humot sa laking karnero; maghalad ako ug mga torong baka ug mga kanding. (Selah)
16 Come! hearken—that I may recount, all ye reverers of God, What he hath done for my soul: —
Ngari ug paminaw, kamong tanan nga may kahadlok sa Dios, ug imantala ko ang gibuhat niya alang sa akong kalag.
17 Unto him—with my mouth, did I cry, And high praise was under my tongue.
Mituaw ako kaniya pinaagi sa akong baba, ug gidayeg siya sa akong dila.
18 If, iniquity, I had cared for in my heart, My Lord, had not heard me!
Kung aduna akoy makita nga sala sa akong kasingkasing, ang Ginoo dili maminaw kanako.
19 But in truth, God hath heard, He hath attended to the voice of my prayer.
Apan ang Dios naminaw gayod; gitagad niya ang tingog sa akong pag-ampo.
20 Blessed be God, Who hath not turned away my prayer, Nor his own lovingkindness from me.
Dalayegon ang Dios, nga wala niya pasagdi ang akong pag-ampo o ang iyang pagkamatinud-anon sa kasabotan nganhi kanako.