Psalms 55

1 To the Chief Musician: with stringed Instruments. A Psalm of Instruction, of David. Give ear, O God, to my prayer, And do not hide thyself from my supplication:

۱ برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتار ای خدا به دعای من گوش بگیر! و خودرا از تضرع من پنهان مکن!

2 Attend unto me, and answer me, I may ramble in my complaining, And be driven to and fro—

۲ به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خودمتحیرم و ناله می‌کنم.

3 Because of the noise of the enemy, By reason of the oppression of the lawless one, For they would let trouble drop upon me, And, in anger, would they entrap me.

۳ از آواز دشمن و به‌سبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من می‌اندازند وبا خشم بر من جفا می‌کنند.

4 My heart, would writhe within me, And, the terrors of Death, have fallen upon me:

۴ دل من در اندرونم پیچ و تاب می کند، و ترسهای موت بر من افتاده است.

5 Fear and trembling, would enter me, And there would have overwhelmed me—a horror!

۵ ترس و لرز به من در‌آمده است. وحشتی هولناک مرا در‌گرفته است.

6 Then I said—Oh that there were given me a pinion, like a dove, I would fly away and be at rest:

۶ و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم.

7 Lo! I would take a distant flight, I would tarry in the wilderness. (Selah)

۷ هرآینه بجای دور می‌پریدم، و درصحرا ماوا می‌گزیدم، سلاه.

8 I would hasten mine escape, From rushing wind, from storm.

۸ می‌شتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.

9 Confuse, O My Lord, divide their speech, For I have seen violence and contention in the city;

۹ ‌ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیده‌ام.

10 Day and night, they go round her, upon her walls, And, trouble and misery, are in her midst;

۱۰ روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند وشرارت و مشقت در میانش می‌باشد.

11 Engulfing ruin, is in her midst, And there depart not from her broadway, oppression and deceit.

۱۱ فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود.

12 For it is, not an enemy, that reproacheth me, Or I could bear it, —Not one that hath hated me, who, against me, hath magnified himself, Or I might hide myself from him;

۱۲ زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والا تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود؛ والا خود را از وی پنهان می‌ساختم.

13 But it is, thou, a man esteemed as mine equal, mine associate, and mine acquaintance;

۱۳ بلکه تو بودی‌ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من!

14 So that together have we been wont to find sweetness in counsel, In the house of God, used we to walk in the throng.

۱۴ که با یکدیگرمشورت شیرین می‌کردیم و به خانه خدا در انبوه می‌خرامیدیم.

15 Desolations on them! Let them go down into hades alive, For, wicked doings, are at home within them. (Sheol h7585)

۱۵ موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است. (Sheol h7585)

16 I, unto God, will cry, —And, Yahweh, will save me.

۱۶ و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوندمرا نجات خواهد داد.

17 At evening and morning and high noon, have I been wont to lament and complain, And he hath heard my voice!

۱۷ شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهدشنید.

18 He hath completely redeemed my soul, out of the attack upon me, For, in multitudes, were they [in conflict] with me.

۱۸ جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت می‌کردند.

19 GOD will hear, Yea He will humble them who aforetime sat [enthroned]. (Selah) With whom are no changings, Neither have they revered God.

۱۹ خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدانمی ترسند.

20 He hath thrust forth his hands, against them he was wont to salute, he hath violated his covenant;

۲۰ دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است.

21 Smoother than curds, were [the words of] his mouth, But, war, was [in] his heart, —Softer his words than oil, Yet, they, were drawn swords!

۲۱ سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.

22 Cast upon Yahweh thy lot, and, he, will sustain thee: He will not suffer, to times age-abiding, the righteous one to be shaken.

۲۲ نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد.

23 But, thou, O God, wilt bring them down to the pit of destruction, Men of bloodshed and deceit, shall not live out half their days; But, I, will trust in thee.

۲۳ وتو‌ای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.