Psalms 51
1 To the Chief Musician. A Melody of David. When Nathan the Prophet had come to him, after he had gone in unto Bath-sheba. Be favorable unto me, O God, according to thy lovingkindness, And, in the multitude of thy compassions, blot out my transgressions;
Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!
2 Thoroughly wash me from mine iniquity, And, from my sin, make me pure;
Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt
3 For, my transgressions, do, I, acknowledge, And, my sin, is before me continually:
því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!
4 Against thee—against thee alone, have I sinned, And, wickedness—in thine eyes, have I done, —That thou mayest, Be justified when thou speakest, —Be clear when thou judgest.
Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.
5 Lo! in iniquity, was I brought forth, And, in sin, did my mother conceive me.
Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.
6 Lo! faithfulness, hast thou desired in the inward parts, Yea, in the hidden part, wilt thou cause me to know, wisdom.
Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!
7 Wilt thou cleanse me from sin with hyssop, That I may be pure? Wilt thou wash me, That I may be whiter, than snow?
Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.
8 Wilt thou cause me to hear joy and gladness? The bones thou hast crushed would exult.
Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.
9 Hide thy face from my sins, —And, all mine iniquities, blot out;
Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.
10 A pure heart, create for me, O God, And, a steadfast spirit, renew within me.
Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.
11 Do not cast me away from thy presence, And, thy Holy Spirit, do not take from me:
Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.
12 Restore unto me the joy of thy salvation, And, with a willing spirit, wilt thou uphold me: —
Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!
13 I would teach transgressors thy ways, And, sinners, unto thee, should return.
Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.
14 Rescue me from shed-blood, O God, the God of my salvation, My tongue should shout thy righteousness;
Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!
15 O My Lord! my lips, wilt thou open, And, my mouth, shall declare thy praise.
Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!
16 For thou wilt not desire sacrifice—that I should give it, Ascending-offering, will not please:
Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.
17 The sacrifices of God, are a spirit that is broken, —A heart—broken and crushed, O God, thou wilt not despise.
Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.
18 Do good, in thy good-pleasure, unto Zion, Wilt thou build the walls of Jerusalem!
Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.
19 Then, shalt thou desire the sacrifices of righteousness, Ascending-sacrifice and whole burnt-offering, Then, shall ascend upon thine altar, young bulls.
Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.
