< Psalms 49 >
1 To the Chief Musician. For the Sons of Korah. A Melody. Hear ye, this all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of this passing world;
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
2 Both sons of the low, And sons of the high, —Together both rich and needy: —
Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
3 My mouth, shall speak forth Wisdom, And the soft utterance of my heart be Understanding:
Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
4 I will bend, to a by-word, mine ear, I will open, on the lyre, mine enigma.
Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
5 Wherefore should I fear in the days of calamity, Though the iniquity of them who lie in wait for me should enclose me?
Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
6 As for them who are trusting in their wealth, —And, in the abundance of their riches, do boast themselves,
Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
7 A brother, can none of them, redeem, he cannot give unto God a ransom for himself:
Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
8 So costly, is the redemption of their soul, That it faileth unto times age-abiding;
Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
9 That he should, yet, live on, continually, Should not see corruption.
İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
10 For it is seen that, the wise, die, Together with the dullard, and the brutish, do they perish, And leave, to others, their wealth:
Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
11 Their, inward thought, is that their houses are for times age-abiding, Their habitations, for generation after generation, —They give their own names unto lands!
Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
12 But, a son of earth, though wealthy, cannot tarry, He hath made himself a by-word—Beasts, they resemble:
İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
13 This, their way, is a folly to them, And yet, their followers, with their mouth, approve. (Selah)
Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
14 Like sheep—into hades, are they driven, Death shall shepherd them, —And the upright shall have dominion over them in the morning, Even their form, is to decay, Hades, is all that remaineth of a habitation for him. (Sheol )
Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol )
15 But, God, will redeem my soul, out of the hand of hades, For he will take me. (Selah) (Sheol )
Amma Allah ölülər diyarının əlindən canımı qurtaracaq, Məni oradan alacaq. (Sela) (Sheol )
16 Do not fear, When a man becometh rich, When the glory of his house increaseth;
Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
17 For, when he dieth, he shall take, nothing, his glory shall not descend after him;
Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
18 For, though, his own self—while he lived, he used to bless, And they will praise thee, when thou doest well to thyself,
Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
19 He shall enter as far as the circle of his fathers, Nevermore, shall they see the light.
Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
20 A son of earth though wealthy, who discerneth not, Hath made himself a by-word, Beasts, they resemble.
İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.