Psalms 44
1 To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
2 Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
3 For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
4 Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
5 By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
6 For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
7 For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
8 In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
9 But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
10 Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
11 Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
12 Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
13 Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
14 Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
15 All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
16 At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
17 All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
18 Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
19 That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
21 Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
22 Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
23 Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
25 For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
26 Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.
Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
