Psalms 44
1 To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
