Psalms 44

1 To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:

Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

2 Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

3 For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

4 Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

5 By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

6 For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

7 For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

8 In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)

9 But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

10 Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

11 Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

12 Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

13 Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

14 Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

15 All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

16 At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

17 All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

18 Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

19 That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

20 If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

21 Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

22 Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

23 Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

24 Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

25 For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

26 Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.