Psalms 41
1 To the Chief Musician. A Melody of David. How happy is he that is attentive to the poor, In the day of calamity, will Yahweh deliver him:
Guð blessar þann sem hjálpar bágstöddum. Á mæðudeginum bjargar Drottinn honum.
2 Yahweh, will preserve him and keep him alive, And he shall be pronounced happy in the land, Do not then give him up at the desire of his enemies!
Drottinn verndar hann og heldur í honum lífinu. Hann lætur hann njóta sæmdar og frelsar hann frá óvinum hans.
3 Yahweh, will sustain him upon the bed of sickness, All his couch, hast thou transformed in his disease.
Drottinn annast hann á sóttarsæng, veitir honum hvíld og hressing.
4 I, said—O Yahweh, show me favour, heal thou my soul, for I have sinned against thee:
Ég bað: „Drottinn, miskunnaðu mér. Læknaðu sál mína því að ég hef syndgað gegn þér.“
5 Mine enemies, speak ill of me, When will he die, and his name perish?
Óvinir mínir biðja mér bölbæna og segja: „Bara að hann deyi sem fyrst svo að allir gleymi honum!“
6 And, if he have come to see me, Falsehood, doth he speak, His own heart, gathereth iniquity to itself, he goeth forth, abroad he telleth it.
Sumir sem heimsækja mig í veikindunum eru að þykjast. Innst inni hata þeir mig og líkar vel að ég er sjúkur. Þegar út er komið baktala þeir mig.
7 Together—against me, do all who hate me whisper among themselves, Against me, devise they hurt for me.
Hatursmenn mínir hæða mig og spotta. Þeir skrafa og pískra hvað gera skuli þegar ég er allur
8 An infliction of the Abandoned One hath been fixed upon him, and, now that he hath lien down, he will not again rise.
„Þetta er banvænt, hvað sem það er, “segja þeir, „honum mun aldrei batna.“
9 Even the man whom I used to salute, in whom I put confidence, who used to eat my bread, —hath magnified his heel against me!
Og besti vinur minn, hann snerist líka gegn mér, maðurinn sem ég treysti svo vel, hann sem át við borð mitt.
10 But, thou, O Yahweh, show me favour and raise me up, That I may repay them.
En, Drottinn, yfirgef mig ekki! Miskunnaðu mér og læknaðu mig svo að ég geti endurgoldið þeim!
11 Hereby, do I know that thou delightest in me, In that mine enemy shall not raise a shout over me.
Ég veit að þú elskar mig og að þú munt ekki láta óvini mína hlakka yfir mér.
12 But, as for me, In my blamelessness, hast thou held me fast, And hast caused me to stand before thee unto times age-abiding.
Vegna sakleysis míns hefur þú varðveitt mig og lætur mig lifa með þér að eilífu.
13 Blessed be Yahweh, the God of Israel, From the age that is past, even unto the age yet to come: Amen and Amen!
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Amen. Amen.
