Psalms 38

1 A Melody of David. To bring to Remembrance. O Yahweh, do not, in thine anger, correct me, nor, in thy wrath, chastise me;

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 For, thine arrows, have sunk down into me, and thy hand, presseth heavily upon me.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 There is no soundness in my flesh, By reason of thine indignation, There is no peace in my bones, By reason of my sin;

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 For, mine iniquities, have passed over my head, Like a heavy burden, they are too heavy for me:

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 My wounds are of bad odour—they have festered, by reason of my folly:

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 I am bent, I am bowed down very low. All the day, have I gloomily walked;

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 For, my loins, are filled with inflammation, and there is no soundness in my flesh:

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 I am benumbed and crushed exceedingly, —I have cried aloud because of the groaning of my heart.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 O My Lord! before thee, is all my longing, and, my sighing, from thee, hath not been hid:

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 My heart, fluttereth, my strength hath forsaken me, and, as for the light of mine eyes, even they, are not with me:

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 My lovers, and my friends, from before my stroke, stand aloof, —and, my near ones, far away, do stand:

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 Yea they who are seeking my life, have laid snares, and they who are asking my harm, have threatened engulfing ruin, And, deceitful things—all day long, do they mutter.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 But, I, as one deaf, will not hear, —and as one dumb, who will not open his mouth:

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Thus have I become as a man who cannot hear, in whose mouth are no arguments:

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Because, for thee, O Yahweh, have I waited, Thou, wilt answer, O Adonay, my God!

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 For I said, Lest they rejoice over me! When my feet were tottering, against me, have they magnified themselves:

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 For, I, to halt, am ready, and, my pain, is before me continually;

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 For, mine iniquity, will I declare, I shall be anxious because of my sin;

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 And, my foes, are alive—have become strong, —and multiplied are they who hate me for false cause:

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Even they who are repaying evil for good, accuse me because I pursue the good.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Do not forsake me, O Yahweh, My God! be not far from me:

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Make haste to help me, My Lord, my deliverance!

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!