Psalms 22

1 To the Chief Musician. On "the Hind of the Dawn." A Melody of David. My GOD, my GOD, why hast thou forsaken me? Far from saving me, The words of my loud lamentation?

Dios ko, Dios ko, nganong gibi yaan mo ako? Ngano nga halayo ka kaayo gikan sa pagtabang kanako, ug sa mga pulong sa akong pag-agulo?

2 My God! I keep crying—By day, and thou dost not answer, and, By night, and there is no rest for me.

Oh Dios ko, nagatu-aw ako sa adlaw, apan wala ka magapatalinghug kanako; Ug sa panahon sa kagabhion, ug wala ako magahilum.

3 But, thou, art holy, Who inhabitest the praises of Israel.

Apan ikaw balaan man, Oh ikaw nga nagapuyo sa taliwala sa mga pagdayeg sa Israel.

4 In thee, trusted our fathers, They trusted, and thou didst deliver them;

Kanimo mingsalig ang among mga amahan: Mingsalig (sila) ug ikaw nagluwas kanila.

5 Unto thee, made they outcry, and escaped, In thee, they trusted, and had not turned pale.

Mingtu-aw (sila) kanimo, ug giluwas (sila) Minglaum (sila) kanimo, ug (sila) wala ibutang sa kaulawan.

6 But, I, am a worm and no one, a reproach of men, and despised of a people;

Apan ako usa ka ulod, ug dili tawo; Usa ka kaulawan sa mga tawo, ug tinamay sa katawohan.

7 All that see me, laugh at me, —They open wide the mouth, They shake the head: —

Ang tanan nga nakakita kanako nagakatawa sa pagtamay kanako: Gibudlot ang ilang ngabil, ginalingolingo ang ilang ulo, nga nagaingon:

8 He should trust in Yahweh—let him deliver him, —Let him rescue him, seeing he delighteth in him.

Itugyan mo ang imong kaugalingon kang Jehova; siya paluwasa kaniya: Siya patabanga kaniya sanglit siya nagapahimuot kaniya.

9 For, thou, art he that severed me from the womb, he that caused me to trust, upon the breasts of my mother;

Apan ikaw mao ang nagkuha kanako gikan sa tagoangkan; Ikaw ang nagpasalig kanako sa diha pa ako sa mga suso sa akong inahan.

10 Upon thee, was I cast from the time I was born, From the womb of my mother, my GOD, hast thou been.

Kanimo nahimugso ako gikan sa tagoangkan; Ikaw mao ang akong Dios Sukad ianak ako sa akong inahan.

11 Be not far from me, for, distress, is near, For there is none to help.

Ayaw pagpahilayo kanako; kay ang kasamok haduol; Kay walay bisan kinsa nga magatabang.

12 Many bulls have surrounded me, Strong oxen of Bashan, have enclosed me;

Gilibutan ako sa daghanan nga mga vaca nga lake; Mga kusganon nga mga vaca nga lake sa Basan ang nanaglibut kanako.

13 They have opened wide against me their mouth, A lion rending and roaring.

Ginganga nila kanako ang ilang baba, Ingon sa manunubad ug sa nagangulob nga leon.

14 Like water, am I poured out, and, put out of joint, are all my bones, —My heart, hath become, like wax, it is melted in the midst of my body;

Gibubo ako sama sa tubig, Ug ang tanan ko nga kabukogan nangalisa: Ang akong kasingkasing sama sa talo; Kini natunaw sa sulod nako.

15 Dried as a potsherd, is my strength, And, my tongue, is made to cleave to my gums, And, in the dust of death, wilt thou lay me.

Miuga sama sa usa ka bika ang akong kusog; Ug ang akong dila mitapot sa akong mga apapangig; Ug gidala mo ako ngadto sa abug sa kamatayon.

16 For dogs have surrounded me, —An assembly of evil doers, have encircled me, They have pierced my hands and my feet,

Kay ang mga iro nanaglibut kanako: Usa ka panon sa mamumuhat sa kadautan nanaglikus kanako; Gipalagbasan nila ang akong mga kamot ug ang akong mga tiil.

17 I may tell all my bones, They, look for—they behold me!

Arang ko nga maisip ang tanan ko nga mga bukog. (Sila) nagatan-aw ug nagatutok kanako;

18 They part my garments among them, and, for my vestment, they cast lots.

Gibahinbahin nila ang akong mga bisti sa taliwala nila, Ug sa akong kupo nanagrifa (sila)

19 But, thou, O Yahweh, be not far off, O my help! to aid me, make haste;

Apan ikaw, Oh Jehova, dili ka magpahilayo: Oh ikaw nga magtatabang, dumali ka sa pagtabang kanako.

20 Rescue, from the sword, my life, from the power of the dog, my solitary self:

Luwason mo ang akong kalag gikan sa espada, Ang akong minahal nga kinabuhi gikan sa gahum sa iro.

21 Save me from the mouth of the lion, —Yea, from the horns of wild beasts, hast thou delivered me.

Luwasa ako gikan sa baba sa leon; Oo, gikan sa mga sungay sa mga ihalas nga vaca ikaw nagatubag kanako.

22 I will declare thy Name unto my brethren, —In the midst of the convocation, will I praise thee.

Igapahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong kaigsoonan; Sa kinataliwad-an sa katilingban pagadayegon ko ikaw.

23 Ye that revere Yahweh, praise him, All ye the seed of Jacob, glorify him, And, stand in awe of him, all ye seed of Israel.

Kamo nga nahadlok kang Jehova, dayegon ninyo siya; Ngatanan kamo nga kaliwat ni Jacob, himayaon ninyo siya; Ug tumindog sa kataha tungod kaniya, ngatanan kamo nga kaliwat sa Israel.

24 For he hath not despised nor abhorred the humbling of the patient one, neither hath he hid his face from him, but, when he cried for help unto him, he heard.

Kay wala niya pagtamaya ni pagdumti ang kagul-anan sa sinakit; Wala usab pagtagoa gikan kaniya ang iyang nawong; Apan sa diha nga nagtu-aw sa iya ngadto kaniya, iyang gipatalinghugan siya.

25 Of thee, is my praise in the great convocation, My vows, will I pay, before them who revere him.

Mahitungod kanimo nagaabut ang akong pagdayeg sa kinataliwadan sa daku nga katilingban: Akong pagatumanon ang akong mga panaad sa atubangan sa mga nangahadlok kaniya.

26 The patient wronged-ones shall eat and be satisfied, They shall praise Yahweh, who are seekers of him, Let your heart live for aye.

Ang maaghup magakaon ug mabusog; Magadayeg kang Jehova (sila) nga nagapangita kaniya; Palungtara ang inyong kasingkasing sa walay katapusan.

27 All the ends of the earth, will remember and turn to Yahweh, Yea all the families of the nations, will bow themselves down before thee,

Ang tanang mga kinatumyan sa yuta mahinumdum ug managbalik ngadto kang Jehova; Ug ang tanang mga kabanayan sa mga kanasuran managsimba sa atubangan mo.

28 For, to Yahweh, belongeth the kingdom, And One to Rule over the nations.

Kay iya ni Jehova ang gingharian; Ug siya mao ang magmamando ibabaw sa mga nasud,

29 All the great ones of the earth, shall eat and bow down, Before him shall kneel, all that go down to the dust, Even he who had not kept alive, his own soul!

Ang tanang mga matambok sa yuta magakaon ug magasimba (sila) Ngatanan (sila) nga nanaug ngadto sa abug manghapa sa atubangan niya, Bisan siya nga dili arang makatipig sa iyang kalag nga buhi.

30 My seed, shall serve him, It shall be recounted, of the Lord, to a generation that shall come:

Usa ka kaliwat magaalagad kaniya; Kini igasugilon ni Jehova ngadto sa sunod nga kaliwatan.

31 That his righteousness may be declared to a people to be born, That he wrought with effect!

Mangabut (sila) ug managmantala mahatungod sa iyang pagkamatarung Ngadto sa usa ka katawohan nga matawo, nga siya nagbuhat niini.