Psalms 147
1 Praise ye Yah, For it is good, to make melody to our GOD, —For it is delightful, seemly is praise!
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Yahweh, is building Jerusalem, The outcasts of Israel, will he gather together.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 He is healing the broken in heart, —and binding up their hurts.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Counting the number of the stars, To all of them—names, he giveth.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Great is our Lord, and of abounding strength, And, his knowledge, cannot be expressed.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Yahweh, relieveth the humbled! casting the lawless down to the earth.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Respond to Yahweh with thanksgiving, Make melody to our God with the lyre.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Who covereth the heavens with clouds, preparing rain for the earth, who causeth the mountains to sprout grass:
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Giving, to the beast, its food, to the young ravens, when they cry.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Not in the strength of the horse, doth he delight, Not in the legs of a man, hath he pleasure:
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Yahweh, hath pleasure, in them who revere him, in them who wait for his lovingkindness.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Laud thou, O Jerusalem, Yahweh, Praise thy God, O Zion:
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates, He hath blessed thy children in thy midst:
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Who maketh thy boundaries to be peace, With the marrow of wheat, doth he satisfy thee:
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Who sendeth his utterance to the earth, How swiftly, runneth his word!
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Who giveth snow like wool, Hoar-frost—like ashes, he scattereth:
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Casting forth his ice like crumbs, Before his cold, who can stand?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 He sendeth forth his word and melteth them, He causeth his wind to blow, the waters, stream along:
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Declaring his word unto Jacob, His statutes and his regulations, unto Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 He hath not dealt so with any nation, and, his regulations, he maketh not known to them. Praise ye Yah!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
