Psalms 147
1 Praise ye Yah, For it is good, to make melody to our GOD, —For it is delightful, seemly is praise!
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 Yahweh, is building Jerusalem, The outcasts of Israel, will he gather together.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 He is healing the broken in heart, —and binding up their hurts.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Counting the number of the stars, To all of them—names, he giveth.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Great is our Lord, and of abounding strength, And, his knowledge, cannot be expressed.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 Yahweh, relieveth the humbled! casting the lawless down to the earth.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Respond to Yahweh with thanksgiving, Make melody to our God with the lyre.
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Who covereth the heavens with clouds, preparing rain for the earth, who causeth the mountains to sprout grass:
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Giving, to the beast, its food, to the young ravens, when they cry.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Not in the strength of the horse, doth he delight, Not in the legs of a man, hath he pleasure:
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 Yahweh, hath pleasure, in them who revere him, in them who wait for his lovingkindness.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Laud thou, O Jerusalem, Yahweh, Praise thy God, O Zion:
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 For he hath strengthened the bars of thy gates, He hath blessed thy children in thy midst:
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 Who maketh thy boundaries to be peace, With the marrow of wheat, doth he satisfy thee:
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 Who sendeth his utterance to the earth, How swiftly, runneth his word!
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 Who giveth snow like wool, Hoar-frost—like ashes, he scattereth:
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Casting forth his ice like crumbs, Before his cold, who can stand?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 He sendeth forth his word and melteth them, He causeth his wind to blow, the waters, stream along:
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Declaring his word unto Jacob, His statutes and his regulations, unto Israel.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 He hath not dealt so with any nation, and, his regulations, he maketh not known to them. Praise ye Yah!
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
