Psalms 139
1 To the Chief Musician, David’s. A Melody. O Yahweh! thou hast searched me, and observed:
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 Thou, hast observed my downsitting and mine uprising, Thou hast given heed to my desire, from afar:
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 My path and my couch, hast thou examined, and, all my ways, thou well knowest.
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 Surely there hath not been a word on my tongue, [but] behold! O Yahweh, thou hast observed it on every side.
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 Behind and before, hast thou shut me in, and hast laid upon me thy hand: —
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
6 Knowledge, too wonderful, for me! high, I cannot attain to it!
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
7 Whither can I go from thy spirit? or whither, from thy face, can I flee?
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 If I ascend the heavens, there, thou art! If I spread out hades as my couch, behold thee! (Sheol h7585)
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
9 If I mount the wings of the dawn, settle down in the region beyond the sea,
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 Even there, thy hand shall lead me, and thy right hand shall hold me.
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
11 If I say, Surely, darkness, shall cover me! then, night, is light about me.
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 Even darkness, will not conceal from thee, —but, night, like day, will shine, So is the darkness, as the light!
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 For, thou, didst possess thyself of my reins, thou didst weave me together in the womb of my mother.
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 I thank thee, in that fearfully was my being distinguished, Wonderful are thy works, and, mine own soul, is observing [them] intently!
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
15 My substance was not hid from thee, —when I was made in secret, when I was skilfully figured in the lower parts of the earth.
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
16 Mine unfinished substance, thine eyes beheld, and, in thy book, all the parts thereof were written, —the days they should be fashioned! while yet there was not one among them.
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 To me, then, how precious have thy desires become, O GOD! How numerous, the heads of them!
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
18 I would recount them! Beyond the sands, they multiply, I rouse myself—and am still with thee.
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 Wilt thou not, O GOD, slay the lawless one? Therefore, ye men of bloodshed, depart from me!
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 For they speak of thee wickedly, Thy foes lift up [their hand] unto falsehood.
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 Do I not hate, them who hate thee, O Yahweh? And loathe, them who rise up against thee?
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 With completeness of hatred, I hate them, As enemies, have they become to me.
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
23 Search me, O GOD, and observe my heart, Try me, and observe my cares;
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 And see if there be any idol-way in me, and lead me in a way age-abiding.
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
