Psalms 139
1 To the Chief Musician, David’s. A Melody. O Yahweh! thou hast searched me, and observed:
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 Thou, hast observed my downsitting and mine uprising, Thou hast given heed to my desire, from afar:
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 My path and my couch, hast thou examined, and, all my ways, thou well knowest.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 Surely there hath not been a word on my tongue, [but] behold! O Yahweh, thou hast observed it on every side.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 Behind and before, hast thou shut me in, and hast laid upon me thy hand: —
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Knowledge, too wonderful, for me! high, I cannot attain to it!
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Whither can I go from thy spirit? or whither, from thy face, can I flee?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 If I ascend the heavens, there, thou art! If I spread out hades as my couch, behold thee! (Sheol h7585)
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
9 If I mount the wings of the dawn, settle down in the region beyond the sea,
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 Even there, thy hand shall lead me, and thy right hand shall hold me.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 If I say, Surely, darkness, shall cover me! then, night, is light about me.
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Even darkness, will not conceal from thee, —but, night, like day, will shine, So is the darkness, as the light!
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 For, thou, didst possess thyself of my reins, thou didst weave me together in the womb of my mother.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 I thank thee, in that fearfully was my being distinguished, Wonderful are thy works, and, mine own soul, is observing [them] intently!
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 My substance was not hid from thee, —when I was made in secret, when I was skilfully figured in the lower parts of the earth.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Mine unfinished substance, thine eyes beheld, and, in thy book, all the parts thereof were written, —the days they should be fashioned! while yet there was not one among them.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 To me, then, how precious have thy desires become, O GOD! How numerous, the heads of them!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 I would recount them! Beyond the sands, they multiply, I rouse myself—and am still with thee.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 Wilt thou not, O GOD, slay the lawless one? Therefore, ye men of bloodshed, depart from me!
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 For they speak of thee wickedly, Thy foes lift up [their hand] unto falsehood.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Do I not hate, them who hate thee, O Yahweh? And loathe, them who rise up against thee?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 With completeness of hatred, I hate them, As enemies, have they become to me.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Search me, O GOD, and observe my heart, Try me, and observe my cares;
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 And see if there be any idol-way in me, and lead me in a way age-abiding.
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
