< Psalms 120 >
1 A Song of Ascents. Unto Yahweh, in the distress that befell me, I cried—and he answered me.
Sa akong pag-antos gitawag ko si Yahweh, ug iya akong gitubag.
2 O Yahweh! rescue thou my soul—from the false lip, from the deceitful tongue.
Luwasa ang akong kinabuhi, O Yahweh, gikan niadtong namakak uban sa ilang mga ngabil ug naglimbong gamit ang ilang mga dila.
3 What shall be given to thee, and what shall be added to thee, thou deceitful tongue?
Unsaon man kamo niya pagsilot, ug unsa pa gayod ang iyang buhaton kaninyo, kamong adunay bakakon nga mga dila?
4 The arrows of the hero sharpened, with burning coals of broom.
Silotan kamo niya inubanan sa pana sa manggugubat nga gipahait pinaagi sa nagbagang oling.
5 Woe is me, That I sojourn in Meshek, —That I abide near the tents of Kedar!
Pagkaalaot ko tungod kay nagpuyo ako sa makadiyot sa Mesec; nagpuyo ako kaniadto taliwala sa tolda sa Kedar.
6 Long, hath my soul had her dwelling with him that hateth peace:
Kay sa dugay nga panahon nagpuyo ako uban niadtong nagdumot sa kalinaw.
7 I, am for peace, and verily I speak, They, are for war!
Ako alang sa kalinaw, apan sa dihang magsulti ako, (sila) alang sa gubat.