Psalms 107

1 O give thanks to Yahweh—For he is good, For, age-abiding, is his lovingkindness.

۱ خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.

2 Let the redeemed of Yahweh say, Whom he hath redeemed from the hand of the adversary;

۲ فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.

3 And, out of the lands, hath gathered them—From the east and from the west, From the north and from the south.

۳ وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.

4 They wandered about in the desert—in a waste, Way to a city to dwell in, found they none;

۴ در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.

5 Hungry—yea thirsty, their soul, within them, fainted:

۵ گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.

6 Then made they outcry to Yahweh, in their peril, Out of their distresses, he rescued them;

۶ آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

7 And led them by a straight road, That they might journey to a city to dwell in.

۷ و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.

8 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men;

۸ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.

9 For he hath satisfied the longing soul, and, the famished soul, hath he filled with good.

۹ زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

10 The dwellers in darkness and death-shade, bound with oppression and iron;

۱۰ آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

11 Because they had rebelled against the sayings of GOD, —and, the counsel of the Most High, they had spurned;

۱۱ زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.

12 And he bowed down, with labour, their heart, They staggered, with no one to help,

۱۲ و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.

13 Then made they outcry to Yahweh in their peril, Out of their distresses, he saved them;

۱۳ آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

14 He brought them forth out of darkness and death-shade, and, their fetters, he tare off.

۱۴ ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

15 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men!

۱۵ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

16 For he brake in pieces the doors of bronze, And, the bars of iron, he hewed asunder.

۱۶ زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.

17 The perverse, by reason of their transgression, and on account of their iniquities, are afflicted;

۱۷ احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

18 All manner of food, their soul abhorreth, and so they draw near unto the gates of death,

۱۸ جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.

19 Then make they outcry to Yahweh in their peril, and, out of their distresses, he saveth them.

۱۹ آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

20 He sendeth his word, and healeth them, and delivereth them from their graves.

۲۰ کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.

21 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men!

۲۱ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

22 Yea let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and recount his works with a shout.

۲۲ و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.

23 Men who go down to the sea, in ships, doing business through mighty waters;

۲۳ آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.

24 They, see the works of Yahweh, and his wonders in the deep;

۲۴ اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.

25 And he speaketh, and there ariseth a tempestuous wind, which lifteth on high its rolling waves;

۲۵ او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.

26 They mount the heavens, they descend the roaring deeps, their soul, by trouble, dissolveth;

۲۶ به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.

27 They reel and stagger, like a drunken man, and, all their wisdom, is engulfed,

۲۷ سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.

28 Then make they outcry to Yahweh in their peril, and, out of their distresses, he bringeth them forth,

۲۸ آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

29 He calmeth the storm to a whisper, and silent are their rolling waves:

۲۹ طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.

30 Then are they glad, because they are hushed, And he guideth them unto their desired haven.

۳۰ پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.

31 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men!

۳۱ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

32 Yea let them extol him in the convocation of the people, and, in the seated company of elders, let them praise him.

۳۲ و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.

33 He turneth Rivers into a desert, and, Springs of Water, into thirsty ground,

۳۳ او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.

34 A Land of Fruit, into a waste of salt, For the wickedness of them who dwell therein.

۳۴ و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.

35 He turneth A Desert, into a pool of water, and, A Parched Land into springs of water;

۳۵ بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

36 And hath caused the famished to dwell there, And they have built them a city to dwell in;

۳۶ و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

37 And have sown fields, and planted vineyards, and made them fruits of increase:

۳۷ و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

38 Thus hath he blessed them, and they have multiplied greatly, And, their cattle, he maketh not few.

۳۸ و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

39 So have they become few and been brought low, By oppression, misfortune, and sorrow;

۳۹ و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

40 He poureth contempt upon nobles, and causeth them to wander in a pathless waste;

۴۰ ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.

41 But he hath set the needy on high from affliction, and made families, like a flock: —

۴۱ اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.

42 The upright seeth and is glad, And, all perverseness, hath closed her mouth.

۴۲ صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

43 Who is wise? then let him observe these things! and diligently consider the lovingkindness of Yahweh.

۴۳ کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.