Psalms 106
1 Praise ye Yah, Give ye thanks to Yahweh—For he is good, For age-abiding, is his lovingkindness.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Who can relate the mighty deeds of Yahweh? can cause to be heard, all his praise?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 How happy! They who observe justice, He that executeth righteousness at all times.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Remember me, O Yahweh, when thou acceptest thy people, Visit me, with thy salvation;
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 That I may look upon the welfare of thy chosen ones, That I may rejoice in the joy of thy nation, That I may glory, with thine inheritance.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 We have sinned—with our fathers, We have acted perversely, we have committed lawlessness;
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Our fathers, in Egypt, understood not thy wonders, They remembered not the abounding of thy lovingkindnesses, but rebelled by the sea—at the Red Sea.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Yet he saved them, for the sake of his Name, to make known his mighty power;
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 So he rebuked the Red Sea, and it dried up, And he led them through deeps, as pasture-land;
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 And saved them from the hand of one full of hatred, And redeemed them out of the hand of the foe;
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 So the waters covered their adversaries, Not one from among them, was left.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 They believed therefore in his words, They sang his praise.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 Soon forgat they his works, —They waited not for his counsel;
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 But lusted a lust in the desert, and tested GOD in the waste.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 So he gave them their request, but sent leanness into their soul.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 And they became jealous of Moses in the camp, —of Aaron the holy one of Yahweh;
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 The earth opened and engulfed Dathan, and covered up the assembly of Abiram;
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 Then was kindled a fire in their assembly, —a flame, consumed the lawless ones.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 They made a calf in Horeb, —and bowed down to a molten image;
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 Thus changed they my glory, for the similitude of an ox that eateth grass.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 They forgat GOD their saviour, who had done great things in Egypt:
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 Wonders in the land of Ham, Terrible things by the Red Sea.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 Then would he have bidden to destroy them, —had not Moses his chosen, stood in the breach before him, To turn back his wrath from destroying.
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 And they refused the delightful land, They believed not his word;
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 But murmured in their tents, —They hearkened not unto the voice of Yahweh.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 So he lifted up his hand unto them, that he would let them fall in the desert;
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 And would disperse their seed among the nations, and would scatter them throughout the lands.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 Yet they let themselves be bound to Baal-peor, —and did eat sacrifices to the dead:
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 So they provoked to anger by their doings, and a plague, made a breach among them.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Then stood up Phinehas, and interposed, and stayed was the plague:
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 So it was counted unto him, for righteousness, To generation after generation, unto times age abiding.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 And they provoked by the waters of Meribah, —And it fared ill with Moses, for their sakes;
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 For they embittered his spirit, and he spake rashly with his lips.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 They destroyed not the peoples of which Yahweh had spoken to them;
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 But had fellowship with the nations, and learned their doings;
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 Yea they served their idols, and they became to them a snare:
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 Yea they sacrificed their sons and their daughters to mischievous demons;
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 And poured out innocent blood, the blood of their sons and their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan, And the land was polluted with blood-shed;
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 And they became unclean by their works, and became unchaste in their doings.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 Then was kindled the anger of Yahweh with his people, and he abhorred his own inheritance.
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 So he delivered them up into the hand of the nations, And they who hated them, had dominion over them;
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 And their enemies oppressed them, And they were bowed down under their hand.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Many times, did he rescue them, —But, they, rebelled by their counsel, and sank low in their iniquity.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 Then looked he on the distress which befell them, —when he heard their loud cry;
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 Then remembered he, for them, his covenant, and was moved to pity, according to the abounding of his lovingkindnesses;
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 And granted them compassion before all their captors.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Save us, O Yahweh our God, and gather us from among the nations, That we may give thanks unto thy holy Name, That we may triumph aloud in thy praise.
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Blessed be Yahweh, God of Israel, from one age even unto another, And all the people, shall say, Amen! Praise ye Yah!
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
