Psalms 106
1 Praise ye Yah, Give ye thanks to Yahweh—For he is good, For age-abiding, is his lovingkindness.
Rəbbə həmd edin! Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir.
2 Who can relate the mighty deeds of Yahweh? can cause to be heard, all his praise?
Rəbbin qüdrətli işlərini sözlə demək olarmı? Onu layiqincə həmd edən varmı?
3 How happy! They who observe justice, He that executeth righteousness at all times.
Nə bəxtiyardır ədalətə bağlananlar, Hər zaman əməlisaleh olanlar!
4 Remember me, O Yahweh, when thou acceptest thy people, Visit me, with thy salvation;
Ya Rəbb, xalqına lütf edərkən məni yada sal, Onları nicata çatdırarkən mənim də qayğıma qal.
5 That I may look upon the welfare of thy chosen ones, That I may rejoice in the joy of thy nation, That I may glory, with thine inheritance.
Qoy seçdiklərini bəxtiyar görüm, Millətinin sevinci ilə sevinim, İrsinlə birlikdə fəxr edim.
6 We have sinned—with our fathers, We have acted perversely, we have committed lawlessness;
Ata-babamız kimi biz də günaha batmışıq, Biz də şər iş görməklə təqsirkar olmuşuq.
7 Our fathers, in Egypt, understood not thy wonders, They remembered not the abounding of thy lovingkindnesses, but rebelled by the sea—at the Red Sea.
Misirdə olanda ata-babamız Sənin xariqələrini anlamadı, Bol məhəbbətini yada salmadı, Dəniz kənarında, Qırmızı dənizdə Sənə qarşı üsyankar oldu.
8 Yet he saved them, for the sake of his Name, to make known his mighty power;
Amma Rəbb qüdrətini göstərmək üçün Onları ismi naminə qurtardı.
9 So he rebuked the Red Sea, and it dried up, And he led them through deeps, as pasture-land;
Onun məzəmmətindən Qırmızı dəniz qurudu, Çöldən keçdikləri kimi onları dərin yerdən keçirtdi.
10 And saved them from the hand of one full of hatred, And redeemed them out of the hand of the foe;
İsrailliləri onlara nifrət edənin əlindən qurtardı, Onları düşməninin əlindən xilas etdi.
11 So the waters covered their adversaries, Not one from among them, was left.
Yağıları sular basdı, Bir nəfər də qalmadı.
12 They believed therefore in his words, They sang his praise.
O zaman Rəbbin sözlərinə inandılar, Onu həmdlə tərənnüm etdilər.
13 Soon forgat they his works, —They waited not for his counsel;
Lakin Rəbbin əməllərini tez unutdular, Ondan məsləhət almadılar.
14 But lusted a lust in the desert, and tested GOD in the waste.
Onlar səhrada iştahaya düşdülər, Çöllükdə Allahı sınağa çəkdilər.
15 So he gave them their request, but sent leanness into their soul.
O da istədiklərini verdi, Lakin onlara azar göndərdi.
16 And they became jealous of Moses in the camp, —of Aaron the holy one of Yahweh;
Düşərgədə Musaya, Rəbb üçün təqdis olunan Haruna paxıllıq etdilər,
17 The earth opened and engulfed Dathan, and covered up the assembly of Abiram;
Torpaq yarılıb Datanı uddu, Aviramla yoldaşlarını yerə batırdı.
18 Then was kindled a fire in their assembly, —a flame, consumed the lawless ones.
Yoldaşlarının içinə alov saldı, Bu, pisləri yandırıb-yaxdı.
19 They made a calf in Horeb, —and bowed down to a molten image;
Xorevdə bir dana heykəli düzəltdilər, Tökmə bir bütə səcdə etdilər.
20 Thus changed they my glory, for the similitude of an ox that eateth grass.
Allahın əvəzinə Otyeyən buğanın surətinə şərəf verdilər.
21 They forgat GOD their saviour, who had done great things in Egypt:
Onları qurtaran Allahı – Misirdə böyük möcüzələr yaradanı,
22 Wonders in the land of Ham, Terrible things by the Red Sea.
Ham ölkəsində xariqələr göstərəni, Qırmızı dənizdə zəhmli işlər görəni unutdular.
23 Then would he have bidden to destroy them, —had not Moses his chosen, stood in the breach before him, To turn back his wrath from destroying.
Rəbb onları yox etmək üçün niyyətini söylədi, Onu məhvedici qəzəbindən döndərmək üçün Seçdiyi Musa Onun qarşısına gəldi.
24 And they refused the delightful land, They believed not his word;
Sonra o gözəl diyara da xor baxdılar, Rəbbin vədinə inanmadılar.
25 But murmured in their tents, —They hearkened not unto the voice of Yahweh.
Çadırlarında giley-güzar etdilər, Rəbbin səsini eşitmədilər.
26 So he lifted up his hand unto them, that he would let them fall in the desert;
Buna görə Rəbb and içdi: Meyitlərini çöllərə sərəcək,
27 And would disperse their seed among the nations, and would scatter them throughout the lands.
Övladlarını millətlər arasına səpələyəcək, Onları ölkələr arasında darmadağın edəcək.
28 Yet they let themselves be bound to Baal-peor, —and did eat sacrifices to the dead:
Onlar Peordakı Baala səcdə etməyə gəldilər, Ölü bütə verilən qurban ətindən yedilər.
29 So they provoked to anger by their doings, and a plague, made a breach among them.
Bu işlər Rəbbin qəzəbinə gəldi, Aralarına vəba töküldü.
30 Then stood up Phinehas, and interposed, and stayed was the plague:
Onda Pinxas qalxıb buna müdaxilə etdi, Beləliklə, vəba çəkilib getdi.
31 So it was counted unto him, for righteousness, To generation after generation, unto times age abiding.
Bu, nəsillər boyu, əbədilik Onun üçün salehlik sayıldı.
32 And they provoked by the waters of Meribah, —And it fared ill with Moses, for their sakes;
Onlar Meriva suları kənarında Rəbbi qəzəbləndirdilər, Buna görə Musanın başına qəza gəldi:
33 For they embittered his spirit, and he spake rashly with his lips.
Onlar Musanın ruhunu incitdilər, O da düşünülməmiş sözlər dedi.
34 They destroyed not the peoples of which Yahweh had spoken to them;
Rəbbin əmrini yerinə yetirmədilər, Dediyi xalqları məhv etmədilər.
35 But had fellowship with the nations, and learned their doings;
Əksinə, həmin millətlərə qarışdılar, Adət-ənənələrini öyrənib onlara əməl etdilər.
36 Yea they served their idols, and they became to them a snare:
Onların bütlərinə ibadət edərək Özlərini bu tələyə saldılar.
37 Yea they sacrificed their sons and their daughters to mischievous demons;
Oğul-qızlarını Cinlərə qurban verdilər.
38 And poured out innocent blood, the blood of their sons and their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan, And the land was polluted with blood-shed;
Oğul-qızlarının günahsız qanını tökdülər, Onları Kənan bütlərinə qurban verdilər, Ölkəni qana bulaşdırdılar.
39 And they became unclean by their works, and became unchaste in their doings.
Belə işlərlə murdarlandılar, Öz əməlləri ilə xəyanətə satıldılar.
40 Then was kindled the anger of Yahweh with his people, and he abhorred his own inheritance.
Rəbb xalqına qarşı qəzəbindən yandı, Öz irsini iyrənc bir şey sandı.
41 So he delivered them up into the hand of the nations, And they who hated them, had dominion over them;
Onları millətlərə təslim etdi, Onlara nifrət edənlər üzərlərində hakim oldu.
42 And their enemies oppressed them, And they were bowed down under their hand.
Düşmənləri onları zülm altına saldılar, Onlara tabe olaraq əl altında qaldılar.
43 Many times, did he rescue them, —But, they, rebelled by their counsel, and sank low in their iniquity.
Rəbb dəfələrlə onları azad etmişdi, Amma pisniyyətli olduqları üçün üsyankar olmuşdular, Bu insanları öz günahları alçaltdı.
44 Then looked he on the distress which befell them, —when he heard their loud cry;
Lakin O, fəryadlarını eşidəndə Onların əziyyətinə baxdı.
45 Then remembered he, for them, his covenant, and was moved to pity, according to the abounding of his lovingkindnesses;
Bu insanlarla bağladığı əhdini yada saldı, Bol məhəbbəti naminə rəhmini göstərdi.
46 And granted them compassion before all their captors.
Onları əsir edənlərin Qəlbinə mərhəmət saldı.
47 Save us, O Yahweh our God, and gather us from among the nations, That we may give thanks unto thy holy Name, That we may triumph aloud in thy praise.
Ey Allahımız Rəbb, bizi qurtar, Bizi millətlərin arasından topla. Müqəddəs isminə şükür edək, Biz fəxrlə Sənə həmd söyləyək.
48 Blessed be Yahweh, God of Israel, from one age even unto another, And all the people, shall say, Amen! Praise ye Yah!
Alqış olsun İsrailin Allahı Rəbbə Əzəldən sonsuza qədər! Qoy bütün xalq söyləsin «Amin!» Rəbbə həmd edin!
