Psalms 105
1 Give ye thanks to Yahweh, Call upon his Name, Make known, among the peoples, his doings;
Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
2 Sing ye to him, Make ye music to him, Speak ye of all his wonders.
Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
3 Make your boast in his holy Name, Joyful be the heart of them who are seeking Yahweh.
Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
4 Search out Yahweh and his strength, Seek diligently his face at all times.
Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
5 Remember his wonders which he hath done, His portents, and the just decisions of his mouth.
Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
6 O ye Seed of Abraham—his servants, Sons of Jacob—his chosen ones:
Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
7 Yahweh himself, is our God, Through all the land, are his just decision.
Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
8 He hath remembered, unto times age-abiding, his covenant, The word he commanded, to a thousand generations;
Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
9 Which he solemnised with Abraham, and his oath, to Isaac;
Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
10 And confirmed it unto Jacob for a statute, To Israel, as a covenant age-abiding;
At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
11 Saying, To thee, will I give the land of Canaan, As your inherited portion;
Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
12 While as yet they were men easily counted, —A very few, and sojourners therein;
Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
13 And they wandered from nation to nation, From a kingdom, to another people.
At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
14 He suffered no son of earth to oppress them, And reproved—for their sakes—[even] kings!
Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
15 Ye may not touch mine Anointed ones, And, to my Prophets, may ye do no wrong.
Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
16 Then called he a famine over the land, All the staff of bread, he brake;
At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
17 He sent before them a man, For a slave, was he sold—[even] Joseph;
Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
18 They forced, into a fetter, his foot, Into the iron, entered his soul;
Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
19 Until the time when his word came to pass, Speech of Yahweh, proved him;
Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
20 The king sent, and set him free, One having dominion over peoples, yet loosed he his bonds;
Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
21 He appointed him lord to his household, And one having dominion over all he possessed;
Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
22 That he might bind his rulers as he pleased, And, his elders, he might embue with wisdom.
Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
23 So Israel came into Egypt, And, Jacob, sojourned in the land of Ham;
Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
24 And he made his people exceeding fruitful, —And caused them to become stronger than their adversaries.
At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
25 He let them turn their heart—To hate his people, To deal treacherously with his servants;
Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
26 He sent Moses his servant, Aaron, whom he had chosen.
Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
27 He set among them his threatening signs, And his wonders, in the land of Ham;
Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
28 He sent darkness, and made it dark, But they rebelled against his words;
Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
29 He turned their waters into blood, And so caused their fish to die;
Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
30 Their land swarmed with frogs, In the chambers of their kings!
Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
31 He spake, and there came in the gad-fly, Gnats, in all their bounds;
Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
32 He made their showers—hail, A fire flaming throughout their land;
Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
33 And he smote their vines, and their fig-trees, And brake in pieces the trees of their bounds;
Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
34 He spake—then came the swarming locust, —The devouring locust, and that without number;
Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
35 And devoured all the herbage in their land, And devoured the fruit of their ground.
At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
36 Then smote he every firstborn in their land, The beginning of all their strength;
Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
37 Thus brought he them forth, with silver and gold, Nor was there, throughout his tribes, one that faltered;
At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
38 Egypt rejoiced when they went out, For the dread of them had fallen upon them.
Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
39 He spread out a cloud as a covering, And fire, to give light by night,
Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
40 They asked, and he brought in the quail, —And, with the bread of the heavens, he satisfied them;
Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
41 He opened the rock, and there gushed forth waters, They flowed along, through parched places, as a river;
Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
42 For he remembered his holy word, With Abraham his servant.
Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
43 Thus brought he forth his people with gladness, —With shouts of triumph, his chosen ones;
At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
44 And gave them, the lands of the nations, And, of the toil of the peoples, took they possession:
At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
45 In order that they might observe his statutes, And, over his laws, might keep watch, Praise ye Yah.
Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
