Psalms 105
1 Give ye thanks to Yahweh, Call upon his Name, Make known, among the peoples, his doings;
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Sing ye to him, Make ye music to him, Speak ye of all his wonders.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Make your boast in his holy Name, Joyful be the heart of them who are seeking Yahweh.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Search out Yahweh and his strength, Seek diligently his face at all times.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Remember his wonders which he hath done, His portents, and the just decisions of his mouth.
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 O ye Seed of Abraham—his servants, Sons of Jacob—his chosen ones:
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 Yahweh himself, is our God, Through all the land, are his just decision.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 He hath remembered, unto times age-abiding, his covenant, The word he commanded, to a thousand generations;
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 Which he solemnised with Abraham, and his oath, to Isaac;
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 And confirmed it unto Jacob for a statute, To Israel, as a covenant age-abiding;
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 Saying, To thee, will I give the land of Canaan, As your inherited portion;
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 While as yet they were men easily counted, —A very few, and sojourners therein;
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 And they wandered from nation to nation, From a kingdom, to another people.
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 He suffered no son of earth to oppress them, And reproved—for their sakes—[even] kings!
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 Ye may not touch mine Anointed ones, And, to my Prophets, may ye do no wrong.
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 Then called he a famine over the land, All the staff of bread, he brake;
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 He sent before them a man, For a slave, was he sold—[even] Joseph;
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 They forced, into a fetter, his foot, Into the iron, entered his soul;
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 Until the time when his word came to pass, Speech of Yahweh, proved him;
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 The king sent, and set him free, One having dominion over peoples, yet loosed he his bonds;
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 He appointed him lord to his household, And one having dominion over all he possessed;
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 That he might bind his rulers as he pleased, And, his elders, he might embue with wisdom.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 So Israel came into Egypt, And, Jacob, sojourned in the land of Ham;
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 And he made his people exceeding fruitful, —And caused them to become stronger than their adversaries.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 He let them turn their heart—To hate his people, To deal treacherously with his servants;
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 He sent Moses his servant, Aaron, whom he had chosen.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 He set among them his threatening signs, And his wonders, in the land of Ham;
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 He sent darkness, and made it dark, But they rebelled against his words;
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 He turned their waters into blood, And so caused their fish to die;
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Their land swarmed with frogs, In the chambers of their kings!
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 He spake, and there came in the gad-fly, Gnats, in all their bounds;
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 He made their showers—hail, A fire flaming throughout their land;
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 And he smote their vines, and their fig-trees, And brake in pieces the trees of their bounds;
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 He spake—then came the swarming locust, —The devouring locust, and that without number;
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 And devoured all the herbage in their land, And devoured the fruit of their ground.
36 Then smote he every firstborn in their land, The beginning of all their strength;
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 Thus brought he them forth, with silver and gold, Nor was there, throughout his tribes, one that faltered;
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egypt rejoiced when they went out, For the dread of them had fallen upon them.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 He spread out a cloud as a covering, And fire, to give light by night,
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 They asked, and he brought in the quail, —And, with the bread of the heavens, he satisfied them;
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 He opened the rock, and there gushed forth waters, They flowed along, through parched places, as a river;
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 For he remembered his holy word, With Abraham his servant.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 Thus brought he forth his people with gladness, —With shouts of triumph, his chosen ones;
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 And gave them, the lands of the nations, And, of the toil of the peoples, took they possession:
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 In order that they might observe his statutes, And, over his laws, might keep watch, Praise ye Yah.
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
