Psalms 105
1 Give ye thanks to Yahweh, Call upon his Name, Make known, among the peoples, his doings;
Rəbbə şükür edin, ismini çağırın, Əməllərini xalqlar arasında elan edin!
2 Sing ye to him, Make ye music to him, Speak ye of all his wonders.
Onu ilahilərlə tərənnüm edin, Bütün xariqələrini bəyan edin!
3 Make your boast in his holy Name, Joyful be the heart of them who are seeking Yahweh.
Onun müqəddəs adı ilə fəxr edin, Ey Rəbbi axtaranlar, ürəkləriniz qoy sevinsin!
4 Search out Yahweh and his strength, Seek diligently his face at all times.
Rəbbi, Onun qüvvətini arayın, Daim hüzurunu axtarın.
5 Remember his wonders which he hath done, His portents, and the just decisions of his mouth.
Etdiyi xariqələri, Möcüzələri, dilindən çıxan hökmləri xatırlayın,
6 O ye Seed of Abraham—his servants, Sons of Jacob—his chosen ones:
Ey Onun qulu İbrahim nəsli, Ey Yaqub övladları, ey Onun seçdikləri!
7 Yahweh himself, is our God, Through all the land, are his just decision.
Allahımız Rəbb Odur, Hökmü bütün yer üzündədir.
8 He hath remembered, unto times age-abiding, his covenant, The word he commanded, to a thousand generations;
Əbədi olaraq min nəslə qədər əhdini, Əmr etdiyi sözü,
9 Which he solemnised with Abraham, and his oath, to Isaac;
İbrahimlə kəsdiyi əhdini, İshaqa and içərək verdiyi vədini unutmaz.
10 And confirmed it unto Jacob for a statute, To Israel, as a covenant age-abiding;
Bunu qayda kimi Yaqub üçün təsdiq etdi, Bu əbədi əhdi İsrail üçün etdi.
11 Saying, To thee, will I give the land of Canaan, As your inherited portion;
Dedi: «Övladlarının payına düşən mülk kimi Kənan torpağını sənə verəcəyəm».
12 While as yet they were men easily counted, —A very few, and sojourners therein;
O zaman onlar sayca az idilər, Azsaylı olaraq ölkədə qərib idilər.
13 And they wandered from nation to nation, From a kingdom, to another people.
Ölkədən-ölkəyə, Məmləkətdən-məmləkətə köçürdülər.
14 He suffered no son of earth to oppress them, And reproved—for their sakes—[even] kings!
Rəbb heç kimi onlara əzab verməyə qoymadı, Onlara görə padşahları tənbeh etdi.
15 Ye may not touch mine Anointed ones, And, to my Prophets, may ye do no wrong.
Dedi: «Məsh etdiklərimə dəyməyin, Peyğəmbərlərimə pislik etməyin».
16 Then called he a famine over the land, All the staff of bread, he brake;
Ölkəyə qıtlıq göndərdi, Bütün çörəyin kökünü kəsdi.
17 He sent before them a man, For a slave, was he sold—[even] Joseph;
Lakin bunlardan əvvəl birini göndərmişdi, Bu, qul kimi satılan Yusif idi.
18 They forced, into a fetter, his foot, Into the iron, entered his soul;
Ayaqlarını zəncirləyib əzdilər, Boğazına dəmir halqa keçirdilər.
19 Until the time when his word came to pass, Speech of Yahweh, proved him;
Yusifin sözü düz çıxanadək Rəbbin sözü onu təmizlədi.
20 The king sent, and set him free, One having dominion over peoples, yet loosed he his bonds;
Padşah buyruq verərək onu azad etdi, Xalqların hökmdarı ona azadlıq verdi.
21 He appointed him lord to his household, And one having dominion over all he possessed;
Onu sarayının ağası etdi, Varidatı üçün cavabdeh etdi.
22 That he might bind his rulers as he pleased, And, his elders, he might embue with wisdom.
Ona başçılar üstündə səlahiyyət verdi ki, Ağsaqqallarına uzaqgörənlik öyrətsin.
23 So Israel came into Egypt, And, Jacob, sojourned in the land of Ham;
Sonra İsrail Misirə gəldi, Yaqub Ham ölkəsində yerləşdi.
24 And he made his people exceeding fruitful, —And caused them to become stronger than their adversaries.
Rəbb onun xalqına bərəkət verdi, Düşmənlərindən çox onlara qüdrət verdi.
25 He let them turn their heart—To hate his people, To deal treacherously with his servants;
Rəbb düşmənlərinə fikir göndərdi ki, xalqına nifrət etsinlər, Qullarına qarşı fırıldaq işlətsinlər.
26 He sent Moses his servant, Aaron, whom he had chosen.
Qulu Musanı, Həm də seçdiyi Harunu göndərdi.
27 He set among them his threatening signs, And his wonders, in the land of Ham;
Xalqın arasında Rəbbin əlamətlərini, Ham ölkəsində Onun möcüzələrini göstərdilər.
28 He sent darkness, and made it dark, But they rebelled against his words;
Rəbb qaranlıq göndərərək ölkəni zülmət etdi, Çünki Onun sözlərinə itaət etmədilər.
29 He turned their waters into blood, And so caused their fish to die;
Sularını qana çevirdi, Balıqlarını öldürdü.
30 Their land swarmed with frogs, In the chambers of their kings!
Ölkəyə qurbağalar qaynaşıb gəldilər, Padşahın otaqlarına belə, girdilər.
31 He spake, and there came in the gad-fly, Gnats, in all their bounds;
Əmr etdi, topa-topa mozalan gəldi, Mığmığalar bütün ərazilərini bürüdü.
32 He made their showers—hail, A fire flaming throughout their land;
Yağış əvəzinə dolu yağdırdı, Ölkələrini şimşəklərə qərq etdi.
33 And he smote their vines, and their fig-trees, And brake in pieces the trees of their bounds;
Tənəklərinə, əncir ağaclarına zərbə vurdu, Sahələrində olan ağacları qırdı.
34 He spake—then came the swarming locust, —The devouring locust, and that without number;
Əmr etdi çəyirtkələrə qaynaşsın, Saysız balaları torpaqlarına daraşsın.
35 And devoured all the herbage in their land, And devoured the fruit of their ground.
Onlar ölkədə olan bütün otları yedilər, Torpaqlarının bar-bəhərini yedilər.
36 Then smote he every firstborn in their land, The beginning of all their strength;
O, ölkədə hər yerlinin ilk oğlunu, Hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu öldürdü.
37 Thus brought he them forth, with silver and gold, Nor was there, throughout his tribes, one that faltered;
İsrailliləri oradan qızılla, gümüşlə çıxartdı, Qəbilələri arasında yıxılan olmadı.
38 Egypt rejoiced when they went out, For the dread of them had fallen upon them.
Onlar çıxanda Misirlilər sevindi, Canlarında İsraillilərin qorxusu var idi.
39 He spread out a cloud as a covering, And fire, to give light by night,
Üzərlərinə örtük kimi bulud sərdi, Gecəni işıqlandırmaq üçün od göndərdi.
40 They asked, and he brought in the quail, —And, with the bread of the heavens, he satisfied them;
İstədiklərinə görə O, bildirçin gətirdi, Onlara göydən doyunca çörək verdi.
41 He opened the rock, and there gushed forth waters, They flowed along, through parched places, as a river;
Qayanı yararaq suyu fışqırtdı, Quraq yerə çay kimi axdı.
42 For he remembered his holy word, With Abraham his servant.
Çünki müqəddəs sözünü yada salmışdı, Qulu İbrahimə verdiyi vədini xatırlamışdı.
43 Thus brought he forth his people with gladness, —With shouts of triumph, his chosen ones;
O, xalqını sevinclə, Öz seçdiklərini mədh səsi ilə çıxartdı.
44 And gave them, the lands of the nations, And, of the toil of the peoples, took they possession:
Millətlərin torpaqlarını onlara verdi, Onları ümmətlərin sərvətlərinə sahib etdi.
45 In order that they might observe his statutes, And, over his laws, might keep watch, Praise ye Yah.
Qoy Rəbbin qaydalarına riayət etsinlər, Qanunlarına əməl etsinlər. Rəbbə həmd edin!
