Psalms 104
1 Bless, O my soul, Yahweh, —Yahweh, my God, thou art exceedingly great, With honour and majesty, hast thou clothed thyself,
Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
2 Putting on light, as a robe, Stretching out the heavens, as a curtain;
Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
3 Building, in the waters, his upper chambers, —Who maketh clouds his chariot, Who passeth along on the wings of the wind;
Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
4 Making His messengers, winds, His attendants, a flaming fire;
Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
5 He hath fixed the earth on its foundations, It is not to be shaken, to times age-abiding and beyond.
Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
6 With the resounding deep—as a garment, hast thou covered it, Above the mountains, stand the waters;
La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
7 At thy rebuke, they flee, At the voice of thy thunder, they hurry away;
De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
8 Mountains rise, Valleys sink, Unto the place which thou hast fixed for them;
Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
9 Bounds, hast thou set, which they are not to pass over, They are not to return to cover the earth.
Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
10 Who hast sent forth springs, through the torrent-beds, Between the mountains, they flow along;
Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
11 They give drink, to every wild beast of the field, The wild asses do break their thirst.
Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
12 Over them, the bird of the heavens settleth down, From amidst the foliage, they utter a voice.
Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
13 Who watereth the mountains out of his upper chambers, Out of the fruit of thy works, thou satisfiest the earth.
Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
14 Who causeth the grass to shoot forth for the cattle, And the herb, for the service of man, That he may bring forth food out of the earth;
Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
15 And, wine, may rejoice the heart of man, Making radiant his well-nourished face, —And, food, may, the heart of man, sustain.
Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
16 Satisfied are, The trees of Yahweh, The cedars of Lebanon, which he hath planted;
Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
17 Where the birds build their nests, The stork, in the fir-trees, hath her house;
Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
18 The high mountains, are for the chamois, The crags, are a refuge for the conies.
La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
19 He hath made the moon for seasons, And, the sun, knoweth his place for entering in.
Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
20 Thou causest darkness, and it becometh night, Therein, creepeth forth, Every wild beast of the forest;
Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
21 The young lions, roaring for prey, And seeking, from GOD, their food.
La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
22 The sun ariseth, they withdraw themselves, And, in their lairs, lay them down.
Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
23 Man goeth forth to his work, And to his labour, until evening.
Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
24 How thy works abound, O Yahweh! All of them—in wisdom, hast thou made, The earth is full of thy possession: —
Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
25 This sea here, is great and broad on both hands, —Wherein are creeping things, even without number, Living things, small with great;
Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
26 There, ships, sail along, This sea-monster, thou hast formed to sport therein;
Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
27 All of them, for thee, do wait, That thou mayest give them their food in its season;
Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
28 Thou givest unto them, they gather, Thou openest thy hand, they are satisfied with good.
Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
29 Thou hidest thy face, they are dismayed, Thou withdrawest their spirit, They cease to breathe, And, unto their own dust, do they return:
Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the ground.
Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
31 Be thy glory, O Yahweh, to times age-abiding, Let Yahweh rejoice in his own works:
Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
32 Who looketh at the earth, and it trembleth, He toucheth the mountains, and they smoke.
Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
33 I will sing to Yahweh, as long as I live! Yea I will touch the strings to my God, while I continue;
Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
34 Pleasing unto him, be my (meditation) I, will rejoice in Yahweh.
Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
35 Sinners shall be consumed out of the earth And, the lawless, no more, shall exist, —Bless, O my soul, Yahweh, Praise ye Yah!
Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
