Psalms 102
1 A Prayer for the Humbled One when he is about to faint, and, before Yahweh, poureth out his grief. O Yahweh, hear thou my prayer, and let, my cry for help, unto thee, enter in.
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Do not hide thy face from me, In the day when I am in distress, —Bend down unto me thine ear, In the day when I call, speedily answer me.
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 For, consumed in smoke, are my days, And, my bones, like a burning mass, are scorched through;
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 Smitten like herbage, so is my heart dried up, For I have forgotten to eat my food.
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 At the noise of my groaning, my bone, hath cleaved, to my flesh:
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 I am like the pelican of the desert, I have become as an owl among ruins.
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 I have watched and am become, Like a bird sitting alone upon a housetop.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 All the day, have mine enemies, reproached me, And, they who are mad against me, by me, have sworn.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 For, ashes—like bread, have I eaten, And, my drink—with my tears, have I mingled;
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10 Because of thine indignation and thy wrath, For thou hast lifted me up, and cast me down.
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 My days, are like a shadow extended, And, I, as green herbage, do wither.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 But, thou, O Yahweh, age-abidingly wilt remain, And the memorial of thee, to generation after generation.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 Thou, wilt arise, wilt have compassion upon Zion, Surely it is time to favour her, Surely the time appointed, hath come;
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 Seeing that thy servants, take pleasure, in her stones, And, her dust, they favour:
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 That the nations may revere thy Name, O Yahweh, And all the kings of the earth, thy glory.
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 When Yahweh, hath built up, Zion, Hath appeared in his glory;
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 Hath turned towards the prayer of the destitute, And not despised their prayer,
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 This, shall be written, for a later generation, And, a people to be created, will give praise unto Yah: —
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 That he looked down, out of his holy height, Yahweh, from the heavens unto the earth, directed his gaze; —
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 To hear the groaning of the prisoner, To set free, them who were appointed to death.
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 To the end the Name of Yahweh, might be celebrated in Zion, And his praise in Jerusalem:
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22 When the peoples, gather themselves together, And the kingdoms, to serve Yahweh.
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 He hath prostrated, in the way, my strength, —He hath shortened my days.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 I said, O my GOD, do not remove me in the midst of my days, Throughout the generation of generations, are thy years;
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 Of old—the earth, thou didst found, And, the work of thy hands, are the heavens;
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 They, shall perish, But, thou, wilt abide; And, they all, like a garment, shall fall in pieces, As a vesture, wilt thou change them and they shall vanish;
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 But, thou, art, the same, —And, thy years, shall have no end:
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 The children of thy servants, shall continue, —And, their seed, before thee, be established.
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
