Proverbs 9
1 Wisdom, hath builded her house, hath hewn out her seven pillars;
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 hath slaughtered her beasts, hath mingled her wine, hath even set in order her table;
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 hath sent forth her maidens, She crieth aloud, upon the tops of the heights of the city:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Whoso is simple, let him turn in hither, as for him that lacketh sense, she saith to him—
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Come, feed on my food, and drink of the wine I have mingled;
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Forsake the simple ones, and live, and advance in the way of understanding.
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 He that rebuketh a scoffer, getteth to himself contempt, and, he that reproveth a lawless man, [getteth to himself] his shame.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Do not reprove a scoffer, lest he hate thee, Reprove a wise man, and he will love thee.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Give to a wise man, and he will be wiser still, Inform a righteous man, and he will increase learning.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 The beginning of wisdom, is the reverence of Yahweh, and, the knowledge of the Holy, is understanding;
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 For, by me, shall be multiplied—thy days, and there be added to thee—the years of life.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 If thou art wise, thou art wise for thyself, but, if thou scoff, alone, shalt thou bear it.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 The woman Stupidity, is boisterous, so simple that she knoweth not what she would do;
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 So she sitteth at the entrance of her house, upon a seat, in the heights of the city;
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 To invite them who pass by the way, who are going straight on in their paths:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Whoso is simple, let him turn aside hither, and, as for him that lacketh sense, she saith to him:
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Stolen waters, will be sweet, —and a secret meal, will be pleasant;
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
