Proverbs 9
1 Wisdom, hath builded her house, hath hewn out her seven pillars;
Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
2 hath slaughtered her beasts, hath mingled her wine, hath even set in order her table;
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
3 hath sent forth her maidens, She crieth aloud, upon the tops of the heights of the city:
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
4 Whoso is simple, let him turn in hither, as for him that lacketh sense, she saith to him—
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
5 Come, feed on my food, and drink of the wine I have mingled;
6 Forsake the simple ones, and live, and advance in the way of understanding.
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
7 He that rebuketh a scoffer, getteth to himself contempt, and, he that reproveth a lawless man, [getteth to himself] his shame.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
8 Do not reprove a scoffer, lest he hate thee, Reprove a wise man, and he will love thee.
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
9 Give to a wise man, and he will be wiser still, Inform a righteous man, and he will increase learning.
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
10 The beginning of wisdom, is the reverence of Yahweh, and, the knowledge of the Holy, is understanding;
RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan'ı tanımaktır.
11 For, by me, shall be multiplied—thy days, and there be added to thee—the years of life.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
12 If thou art wise, thou art wise for thyself, but, if thou scoff, alone, shalt thou bear it.
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
13 The woman Stupidity, is boisterous, so simple that she knoweth not what she would do;
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
14 So she sitteth at the entrance of her house, upon a seat, in the heights of the city;
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
15 To invite them who pass by the way, who are going straight on in their paths:
16 Whoso is simple, let him turn aside hither, and, as for him that lacketh sense, she saith to him:
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
17 Stolen waters, will be sweet, —and a secret meal, will be pleasant;
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
