Proverbs 7
1 My son, keep my sayings, and, my commandments, treasure by thee;
И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
2 Keep my commandments and live, and mine instruction, as the pupil of thine eye;
Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
3 Bind them upon thy fingers, write them, on the tablet of thy heart;
Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
4 Say unto wisdom, My sister, thou! and, an acquaintance, call thou, understanding:
Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
5 That thou mayest be kept, from the woman that is a stranger, from the female unknown, who, with her speeches, doth flatter.
Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
6 For, in the window of my house, through my lattice, I looked out;
[Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
7 And saw among the simple ones, discerned among the youths, A young man lacking sense;
Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
8 Passing through the street, near her corner, and, on the way to her house, he sauntered along;
У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
9 In the twilight, in the evening of the day, in the midst of the night, and the gloom;
Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
10 And lo! a woman, came to meet him, attired as one unchaste, of a wily heart.
Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
11 Boisterous, is she, and rebellious, In her house, abide not her feet;
Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
12 Now outside, now in the broadways, and, near every corner, she lieth in wait:
Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
13 So she caught him, and kissed him, and, embolding her face, she said to him:
Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
14 Peace-offerings, are by me, to-day, have I paid my vows;
«Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
15 For this cause, came I forth to meet thee, to seek diligently thy face, and I have found thee:
Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
16 Coverlets, have I spread on my couch of pleasure, dark-hued stuffs, of the yarn of Egypt;
Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
17 I have sprinkled my bed, with myrrh, aloes, and cinnamon:
Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
18 Come! let us take our fill of endearments, until morning, let us delight ourselves with caresses;
Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
19 For the husband is not in his house, he hath gone on a journey afar;
Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
20 A bag of silver, hath he taken in his hand, On the day of the full moon, will he enter his house.
У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
21 She turneth him aside, with her great persuasiveness, —with the flattery of her lips, she compelleth him:
Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
22 Going after her instantly, as an ox, to the slaughter, he entereth, and, as in fetters, unto the correction of a fool.
Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
23 Until an arrow cleaveth his liver, as a bird hasteth into a snare, and knoweth not, that, for his life, it is!
24 Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and attend, to the sayings of my mouth;
И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
25 Let not thy heart, turn aside to her ways, Do not go astray, in her paths.
Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
26 For, many, wounded, hath she caused to fall, —yea strong men, slain wholly by her:
Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
